Saska strucla serowa

Choinka zawędrowała do Polski z Drezna, ze smutnej pamięci królami - Sasami. Natomiast więcej życzliwości okazaliśmy saskiej kuchni i jej często godnym polecenia daniom, zwłaszcza wypiekanym w okresie Bożego Narodzenia słynnym "Stollen". Bywają rozmaite, bogactwem składników dorównujące naszym "babom", bywają też skromniejsze, jak np. znakomity , delikatny i soczysty "Feiner Quarkstollen", czyli po prostu strucla serowa. Przepis pochodzi z miesięcznika "Ty i Ja" w opracowaniu kulinarnym Marii Lemnis i Henryka Vitry.Strucla na pewno urozmaici wybór pieczywa świątecznego i na pewno zyska licznych entuzjastów.

Składniki
1/2 kg mąki krupczatki
pojedyncza paczka proszku do pieczenia
2 jaja
15 dkg masła
15 dkg cukru
25 dkg przetartego pełnotłustego twarogu
2 łyżki rumu
15 dkg rodzynek
15 dkg zmielonych migdałów
5 dkg usmażonej, drobno posiekanej skórki pomarańczowej
szczypta soli

Z mąki zmieszanej z proszkiem do pieczenia, całych jaj, masła, cukru, soli, rumu i twarogu zagniatamy ciasto. Dodajemy do niego sparzone, osączone i osuszone oraz otaczane w mące rodzynki, zmielone migdały i smażoną , drobno posiekaną skórkę pomarańczową. Dokładnie wyrabiamy i formujemy podłużny bochenek, który układamy na wysmarowanej tłuszczem blasze i pieczemy w dobrze nagrzanym piekarniku nieco dłużej niż godzinę. Ja najpierw ustawiam temperaturę na 200 st. póżniej, jak włożę ciasto obniżam do 180 - 190 st. Przydaje się próba patyczkiem.
Po wyjęciu z pieca gorącą struclę smarujemy kilkakrotnie roztopionym masłem, a następnie grubo posypujemy cukrem pudrem. Masło i cukier tworzą na strucli smakowitą skórkę, która chroni pieczywo przed zbyt szybkim wysuszeniem.
Struclę pieczemy 3 - 4 dni przed świętami.

Właśnie zabierałam się do uzupełnienia mojego przepisu o tę właśnie informację. Ja robiłam tę struclę kilka razy i raz na dużej blasze zachowywała formę strucli, innym zaś razem robiła się zbyt płaska. Zniecierpliwiona tym zaczęłam ją piec w formie cwibakowej (wtedy pieczemy w 200 st. i przez pierwsze pół godziny nie zaglądamy do piekarnika, bo opadnie) albo po prostu w podłużnej foremce. Oczywiście formy wysmarowane tłuszczem i wysypane przesianymi biszkoptami. Ciasto nie ma wtedy przepisowej formy strucli, ale przynajmniej nie denerwuję się, co z tego wyjdzie. Nie wiem od czego to zależy, bo zawsze piekę w tym samym piekarniku i z tych samych składników. Musisz zadecydować sama. Strucla warta jest zrobienia, jakimkolwiek sposobem. Jesli będziesz miała jeszcze jakieś pytania, chętnie służę wyjasnieniami. Pozdrawiam.

olcieek, juz Ci odpowiadam.
1. Pieczemy 3 - 4 dni przed świętami, żeby mieć święty spokój w czasie najgorętszych robót świątecznych. Posmarowana kilkakrotnie masłem i grubo posypana cukrem pudrem, strucla zachowuje świeżość przez dłuższy czas. Ja po upieczeniu i zrobieniu tej wierzchniej skórki, zawijam struclę lużno w folię aluminiową i kładę na oknie, tam gdzie nie ma kaloryfera. Woli raczej chłód aniżeli upał. Ale nie ma potrzeby trzymania w lodówce.
2. Foremka cwibakowa ma kształt przeciętej wzdłuż na pół rynny, oczywiście z zamkniętymi z obu stron bokami. Dno foremki jest poprzecznie żłobkowane. Wychodzą z tego bardzo efektowne ciasta, ponieważ po upieczeniu odwraca się je wypukłą stroną do góry. Według mnie ma tylko jedną wadę - ciasto pieczone w niej zachowuje się bardzo kapryśnie, stąd moja uwaga, żeby nie zaglądać przez pół godziny, bo może opaść.
3. Strucla serowa jest na pewno ciastem, a "asortyment pieczywa świątecznego" użyłam np. w odniesieniu do pierników i innych wypieków.

h-elen, jeszcze tylko jedno małe uzupełnienie. Struclę zawijam w folię po dokładnym jej ostudzeniu i zaschnięciu skórki maślano cukrowej. Inaczej cały wierzch przyklei się do folii i odpadnie. Ale myslę, że o tym wiedziałaś, więc tylko tak dla przypomnienia.

Jeszcze jedno wyjaśnienie. Złożyłam już w tej sprawie raport moderatorce, ale nie wiem, kiedy będzie zamieszczone sprostowanie. Otóż rodzynki przed dodaniem należy sparzyć, osączyć, osuszyć i otaczać w mące, żeby nie opadły na spód ciasta. Przepraszam, to moja nieuwaga. Nie wiem czy ten post przeczyta
h-elen i olcieek, bo to one były najbardziej zainteresowane tym przepisem. Dlatego prosiłam moderatorkę o pomoc.

Chciałam przypomnieć ten przepis niedługo przed świętami, bo wart jest wypróbowania i jak wszystkie "stollen" doskonale uzupełnia świąteczne wypieki.

Moja forma cwibakowa ma wymiary 41 x 12 cm. Jak już pisałam wyżej, jeśli nie piekę na blasze, bez formy, to posługuję się podłużną foremką, zamiast cwibakowej. W tej ostatniej robiłam te struclę tylko raz i rzeczywiście była ciut za duża, ale ja koniecznie chciałam ją wypróbować. I dwa razy używałam jej do pieczenia ginger bread. W obu przypadkach ciasta zachowywały się dość kaprśnie, stąd moje uwagi, żeby nie zaglądać do piekarnika przez pierwsze pół godziny. Z formy cwibakowej strucla wyszła rzeczywiście bardziej płaska niż z podłużnej keksówki. Strucla godna polecenia, tylko jeszcze nie doszłam dlaczego raz mogę ją piec bez formy, a innym razem wymaga "ram". Może zależy to od twarogu? Cieszę się, że chcesz ją wypróbować, a ja muszę przestać propagować pieczenie w foremce cwibakowej, bo choć wychodzą z niej bardzo dekoracyjne ciasta, to samo ich pieczenie jest dość ryzykowne. Chyba, że ktoś lubi ryzyko.

Zdjęcie przepiękne. Mam nadzieję, że będzie Ci również smakowała, tak jak wygląda. Ja też zaglądałam na niemiecką stronę kornasi. I też mam zamiar z niej skorzystać. Co prawda przeniosła mnie daleko w przeszłość, kiedy to w Polsce można było kupić Burdę tylko w języku niemieckim. Kupowałam ją spod lady w empiku i pracowicie, ze słownikiem w ręce, tłumaczyłam wybrane przepisy. Trochę niemieckich wiadomości kulinarnych (bo niemieckiego nie znam) jednak w głowie zostało. Była to taka nostalgiczna podróż. Bardzo proszę Mi, napisz jak wrażenia kulinarne. A'propos pieczenia "stollen" i zachowania się podczas pieczenia. Dzisiaj, nie pamiętam autorki ani wątku, kilka cinek miało problemy z zachowaniem odpowiedniego kształtu strucli podczas pieczenia z zupełnie innego przepisu. Widać jest to "wada" wystepująca dość często.