Gulasz z kminkiem*

Gulasz jest wyborny. Największym uznaniem cieszy się u mojego znajomego, który....nie znosi kminku. Doskonale doprawiony, smakuje jeszcze lepiej odgrzewany, czyli można przygotować go na zapas. Przepis pochodzi z książki "Kuchnia Neli" (Rubinstein) i jest przygotowywany w szybkowarze. Nie mam szybkowara i robię go w rondlu, wychodzi bardzo smaczny, tyle, że dłużej się dusi. Zrobiłam też pewne modyfikacje, które nie zmieniają smaku, a ułatwiają mi pracę. Proporcja składników dla 6 osób.
Składniki
1,4 kg wołowiny z łopatki pokrojonej w 3 cm kostkę
2 szklanki (45 dkg ) cebuli bardzo drobno posiekanej
6 - 7 łyżek margaryny (biorę tę samą ilość oleju i masła, pół na pół)
1 - 1,5 łyżki słodkiej papryki w proszku
3 łyżki mąki
1 łyżka kminku
0,5 łyżeczki pieprzu
1 szklanka bulionu wołowego lub 1 kostka bulionowa rozpuszczona w szklance wody (biorę więcej)
1 łyżka koncentratu pomidorowego
sól do smaku

W rondlu lub otwartym szybkowarze przesmażamy cebulę w 4 - 5 łyżkach margaryny (lub tej samej ilości oleju z masłem). Dodajemy paprykę ( ja zazwyczaj 1,5 łyżki) i dokładnie mieszamy. Kiedy cebula nabierze ciemnobrązowego koloru (uważać, żeby nie przypalić!), próbujemy i kto dał mniej, ma teraz okazję dodać więcej papryki. Cebulę wyjmujemy z garnka i dodajemy resztę tłuszczu. Zwiększamy ogień (ale bez przesady) i smażymy kawałki wołowiny ze wszystkich stron (porcjami), aż nabierze złotobrązowego koloru.
Zmniejszamy ogień, mięso posypujemy mąką, cebulę ponownie wkładamy do rondla, dodajemy kminek, pieprz, a kto dał za mało papryki, może to teraz uzupełnić. Wszystko zalewamy bulionem i dokładnie mieszamy. Kto robi to w szybkowarze, zamyka szybkowar i gotuje 15 minut od ukazania się pary. Ja dodaję więcej bulionu, przykrywam rondel i, sprawdzając od czasu do czasu czy nie trzeba uzupełnić bulionu, duszę 1,5 godziny. Wtedy dodaję koncentrat i gotuję jeszcze 10 minut. Po spróbowaniu dodaję jeszcze trochę koncentratu i ewentualnie soli. Albo, jesli smak jest dobry, podaję z gotowanymi ziemniakami lub makaronem i zieloną sałatą.

Ja też próbowałam dawać mniej tłuszczu, ale wtedy ta ilość cebuli nie chciała się przysmażać, tylko przywierała do rondla, a papryka nie rozpuszczała się w tłuszczu, tak jak powinna w węgierskich gulaszach. No i osmażanie mięsa, które też wymaga "podkładki". Co się zaś tyczy mąki, to trzy płaskie łyżki na prawie półtora kilograma mięsa w sam raz zagęszczają sos do żądanej konsystencji.
Ale możliwe są inne wersje. Sprobuję i ja następnym razem z wędzoną papryką, może być bardzo dobre.

Jeszcze kilka takich postów, a przekonacie mnie do wersji light, za co wdzięczna będzie moja watroba i wszelkie zbędne wypukłości. Na razie zrobiłam tak jak zwykle i jest doskonały. Eksperymenty zacznę od następnego razu.

Dziękuję za doskonałe rady. Ja daję więcej niż szklankę bulionu. Spróbuję, tak jak wczesniej napisałam, zmodyfikować sposób przyrządzania, chociaż nie wiem czy to nadal będzie gulasz z kminkiem pani Neli.

Ja go w ogóle nie czuję. Dodają cały, nie mielony i tak się rozgotowuje, że nie zgrzyta w zębach. Gulasz zrobiony według przepisu pani Neli jest doprawdy wyborny. Po drodze było kilka innowacji, ale papryka wędzona nie jest według mnie potrzebna. Wystarczy słodka papryka w proszku. Podane przyprawy są doskonale skomponowane, tylko trzeba wziąć poprawkę na duszenie w rondlu, jeśli nie ma się szybkowara i dodać na przykład więcej bulionu, o czym pisałam.

Przepis, który podałaś, to rzeczywiście pörkölt. Tyle że gulasz pani Neli, pörköltem nie jest.

Serdecznie dziękuję Ci za wypróbowanie tego dania i pochlebną opinię o nim. Pozdrowienia.