Strona główna
Fora
Nowe posty
Przeszukaj fora
Co nowego?
Nowe posty
Nowe komentarze profilowe
Ostatnia aktywność
Użytkownicy
Zarejestrowani użytkownicy
Aktualnie online
Nowe komentarze do profilów
Szukaj komentarzy do profilów
Logowanie
Rejestracja
Szukaj
Szukaj wyłącznie po tytułach wątków
Przez:
Szukaj wyłącznie po tytułach wątków
Przez:
Nowe posty
Przeszukaj fora
Menu
Aplikacja forum
Instaluj
Odpowiedź w wątku
Strona główna
Fora
Przepisy
Kuchenne ABC
Co o gotowaniu i jedzeniu wiedzieć warto
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
Twoja przeglądarka jest nieaktualna i może wyświetlać tę stronę nieprawidłowo.
Powinieneś zaktualizować ją lub skorzystać z
alternatywnej przeglądarki
.
Wiadomość
<blockquote data-quote="seniorka" data-source="post: 986688" data-attributes="member: 10341"><p><strong>Magiczna kropla octu</strong></p><p></p><p></p><p></p><p></p><p>Kwaśny smak, jeden z czterech smaków odczuwanych przez język, skoncentrowany jest właściwie tylko w cytrynie i occie. Odrobina octu odbiera ciężki posmak oliwie i tłuszczom. Łagodzi tranowy zapach morskich ryb. Pozwala ubić idealnie sztywną pianę z białek, a dodana do duszonej papryki czyni potrawę mniej ciężkostrawną. Idealnie usuwa zapachy z lodówki lub patelni, wywabia niektóre plamy. Doprawdy, gdyby ocet nie istniał, należałoby go wymyślić.</p><p></p><p>Niestety, nie wiadomo komu zawdzięczamy odkrycie tej mieszaniny wody i kwasu octowego. Prawdopodobnie jakiś właściciel winnicy zostawił naczynie z winem na powietrzu i ów drogi sercu Bachusa napój przeistoczył się w płyn zbyt mocny, by go pić, ale za to doskonale nadający się do konserwowania potraw i urozmaicania ich smaku. Ocet znali już Egipcjanie, są o nim wzmianki w Biblii. W domu rzymskiego patrycjusza służba aromatyzowała już ocet pieprzem, sokiem gruszkowym, figami i ziołami. Wojsko otrzymywało specjalne przydziały, bo wcześnie odkryto, że zakwaszona woda lepiej gasi pragnienie. Lekarze antycznego świata wychwalali jego właściwości dezynfekujące, a alchemicy poszukujący eliksiru młodości przypisywali mu nadzwyczajną moc. </p><p></p><p>Smakosze zawsze darzyli dobry ocet szacunkiem. W minionych stuleciach poświęcano mu traktaty, a sztuka przyrządzania czystego w smaku, mocnego a równocześnie delikatnego octu była wysoko ceniona. Sprzed pięciu stuleci pochodzi uwaga pewnego utalentowanego kucharza: ocet, gdy wsiąknie, podkreśla smak wszystkiego i jest to jego cechą charakterystyczną. Wystarczy polać kilkoma kroplami octu melona bądż ugotowany kalafior, nawet truskawkę, by przekonać się, że ich smak zmieni się natychmiast.</p><p></p><p>Ocet wytwarza się na różne sposoby, a jedna ze słynnych metod - orleańska – polega na dolewaniu co tydzień 10 litrów wina do beczek i upuszczaniu takiej samej ilości octu. Beczka jest zawsze do połowy pusta (ważny jest dostęp powietrza), temperatura otoczenia stała, cienki jak jedwab nalot chroniony podczas dolewania wina. Octy wytwarzane tą metodą są drogie. Uzyskiwane na skalę przemysłową – wino przetwarzane jest szybko w produkt końcowy – wytracają najcenniejsze właściwości trunku. Szlachetne aromaty wina ulatniają się pod wpływem wysokiej temperatury, a filtrowanie eliminuje wiele cennych składników. </p><p></p><p>O smaku i jakości octu winnego decyduje nie tylko metoda produkcji, ale nade wszystko klasa wina. Znani producenci umieszczają na etykietach szczegółowe informacje o szczepie i charakterze wina, a tym samym i octu. Są więc czerwone octy toskańskie z Chianti doc, hiszpańskie Rijoja o intensywnym smaku, francuskie z Bordeau, białe z Pinot doc i z prawdziwego szampana o słomkowej barwie i delikatnym smaku. W przypadku renomowanych win czerwonych podaje się również ich rocznik. </p><p></p><p>Znakomity ocet cydrowy, specjalność Alzacji, wytwarza się z miazgi jabłkowej. Ma mocny, wyrafinowany smak i jest znakomitym dodatkiem do pieczeni wieprzowej lub kaczki z jabłkami. Specjalnością krajów piwowarskich jest ocet słodowy, zbyt silny do sałatek, ale znakomity do pikli i ryby z frytkami (angielski wynalazek) oraz sosów typu chutney.</p><p></p><p>Wybierając ocet, należy pamiętać o całej gamie octów aromatyzowanych: czarnym pieprzem, bazylią, estragonem, czosnkiem, cytryną, miodem, cebulą, orzechami, i wieloma owocami.</p><p></p><p>Żródło: &#8222;Smaki i aromaty&#8221;</p><p></p><p>Kinga Rudnicka</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="seniorka, post: 986688, member: 10341"] [B]Magiczna kropla octu[/B] Kwaśny smak, jeden z czterech smaków odczuwanych przez język, skoncentrowany jest właściwie tylko w cytrynie i occie. Odrobina octu odbiera ciężki posmak oliwie i tłuszczom. Łagodzi tranowy zapach morskich ryb. Pozwala ubić idealnie sztywną pianę z białek, a dodana do duszonej papryki czyni potrawę mniej ciężkostrawną. Idealnie usuwa zapachy z lodówki lub patelni, wywabia niektóre plamy. Doprawdy, gdyby ocet nie istniał, należałoby go wymyślić. Niestety, nie wiadomo komu zawdzięczamy odkrycie tej mieszaniny wody i kwasu octowego. Prawdopodobnie jakiś właściciel winnicy zostawił naczynie z winem na powietrzu i ów drogi sercu Bachusa napój przeistoczył się w płyn zbyt mocny, by go pić, ale za to doskonale nadający się do konserwowania potraw i urozmaicania ich smaku. Ocet znali już Egipcjanie, są o nim wzmianki w Biblii. W domu rzymskiego patrycjusza służba aromatyzowała już ocet pieprzem, sokiem gruszkowym, figami i ziołami. Wojsko otrzymywało specjalne przydziały, bo wcześnie odkryto, że zakwaszona woda lepiej gasi pragnienie. Lekarze antycznego świata wychwalali jego właściwości dezynfekujące, a alchemicy poszukujący eliksiru młodości przypisywali mu nadzwyczajną moc. Smakosze zawsze darzyli dobry ocet szacunkiem. W minionych stuleciach poświęcano mu traktaty, a sztuka przyrządzania czystego w smaku, mocnego a równocześnie delikatnego octu była wysoko ceniona. Sprzed pięciu stuleci pochodzi uwaga pewnego utalentowanego kucharza: ocet, gdy wsiąknie, podkreśla smak wszystkiego i jest to jego cechą charakterystyczną. Wystarczy polać kilkoma kroplami octu melona bądż ugotowany kalafior, nawet truskawkę, by przekonać się, że ich smak zmieni się natychmiast. Ocet wytwarza się na różne sposoby, a jedna ze słynnych metod - orleańska – polega na dolewaniu co tydzień 10 litrów wina do beczek i upuszczaniu takiej samej ilości octu. Beczka jest zawsze do połowy pusta (ważny jest dostęp powietrza), temperatura otoczenia stała, cienki jak jedwab nalot chroniony podczas dolewania wina. Octy wytwarzane tą metodą są drogie. Uzyskiwane na skalę przemysłową – wino przetwarzane jest szybko w produkt końcowy – wytracają najcenniejsze właściwości trunku. Szlachetne aromaty wina ulatniają się pod wpływem wysokiej temperatury, a filtrowanie eliminuje wiele cennych składników. O smaku i jakości octu winnego decyduje nie tylko metoda produkcji, ale nade wszystko klasa wina. Znani producenci umieszczają na etykietach szczegółowe informacje o szczepie i charakterze wina, a tym samym i octu. Są więc czerwone octy toskańskie z Chianti doc, hiszpańskie Rijoja o intensywnym smaku, francuskie z Bordeau, białe z Pinot doc i z prawdziwego szampana o słomkowej barwie i delikatnym smaku. W przypadku renomowanych win czerwonych podaje się również ich rocznik. Znakomity ocet cydrowy, specjalność Alzacji, wytwarza się z miazgi jabłkowej. Ma mocny, wyrafinowany smak i jest znakomitym dodatkiem do pieczeni wieprzowej lub kaczki z jabłkami. Specjalnością krajów piwowarskich jest ocet słodowy, zbyt silny do sałatek, ale znakomity do pikli i ryby z frytkami (angielski wynalazek) oraz sosów typu chutney. Wybierając ocet, należy pamiętać o całej gamie octów aromatyzowanych: czarnym pieprzem, bazylią, estragonem, czosnkiem, cytryną, miodem, cebulą, orzechami, i wieloma owocami. Żródło: „Smaki i aromaty” Kinga Rudnicka [/QUOTE]
Wprowadź cytat...
Weryfikacja
Odpowiedz
Strona główna
Fora
Przepisy
Kuchenne ABC
Co o gotowaniu i jedzeniu wiedzieć warto
Top
Bottom