Strona główna
Fora
Nowe posty
Przeszukaj fora
Co nowego?
Nowe posty
Nowe komentarze profilowe
Ostatnia aktywność
Użytkownicy
Zarejestrowani użytkownicy
Aktualnie online
Nowe komentarze do profilów
Szukaj komentarzy do profilów
Logowanie
Rejestracja
Szukaj
Szukaj wyłącznie po tytułach wątków
Przez:
Szukaj wyłącznie po tytułach wątków
Przez:
Nowe posty
Przeszukaj fora
Menu
Aplikacja forum
Instaluj
Odpowiedź w wątku
Strona główna
Fora
Przepisy
Kuchenne ABC
Co o gotowaniu i jedzeniu wiedzieć warto
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
Twoja przeglądarka jest nieaktualna i może wyświetlać tę stronę nieprawidłowo.
Powinieneś zaktualizować ją lub skorzystać z
alternatywnej przeglądarki
.
Wiadomość
<blockquote data-quote="seniorka" data-source="post: 989991" data-attributes="member: 10341"><p><strong>Kleftiko</strong></p><p></p><p></p><p><em>To mięso pieczone z warzywami i ziołami w zamkniętym pakieciku. Kiedy go otworzymy, poczujemy cudowny, mocny zapach i tęsknotę za słońcem Peloponezu.</em></p><p><em></em></p><p><em></em>Historia tego dania sięga czasów panowania Imperium Otomańskiego w Grecji. Dumni górale, nie godząc się na turecką niewolę, tworzyli grupy partyzantów ukrywające się i walczące w górach Peloponezu. Nazwa dania pochodzi od słowa &#8222;kleftes&#8221; – rozbójnicy, którym określano wyjętych spod prawa wolnych Greków. Kiedy udało im się zdobyć do jedzenia jagnię albo cielaka, nie mogli upiec go na otwartym ogniu, z obawy przed dymem, który wskazałby miejsce kryjówki. Rozpalali małe ognisko w wykopanym dole, w skórę zwierzęcia zawijali kawałki mięsa z dodatkiem dzikiego oregano i czosnku, przysypywali pakuneczek ziemią i zostawiali, aby upiekło się w żarze. Gotowe mięso było soczyste i pachnące, o skoncentrowanym, intensywnym smaku. </p><p></p><p>W wersji współczesnej mięso doprawiamy oregano i czosnkiem, łączymy z warzywami, zawijamy w paczuszkę z pergaminu i pieczemy w piecu. Dzięki temu zamknięciu smaki składników łączą się i przenikają, nie tracąc smaku i aromatu. Kiedy podając je, rozchylamy pergamin, w nos uderza cudowny, mocny zapach. Najlepiej udaje się jagnięcina i cielęcina, ale może też być łopatka wieprzowa. Podstawowe warzywa to papryka, cebula, ziemniaki, a niezbędne przyprawy: czosnek, oregano i trochę mocnej greckiej oliwy. </p><p></p><p>Naturalnie można tworzyć kompozycje z fasolką szparagową, cukinią, selerem naciowym, marchewką, oliwkami. Na wierzchu dobrze jest położyć plaster pomidora, bo doda wilgoci, i kawałek fety, który rozpuści się i dosoli całość. Listek laurowy, mięta, rozmaryn, wino, trochę soku z cytryny i pieprz to przyprawy utrzymujące danie w klasycznym kanonie greckiej kuchni. Wszystkie składniki kroimy w grubą kostkę, przyprawiamy i mieszamy z odrobiną wina i oliwy. Chociaż używa się mało tłuszczu, danie pozostaje soczyste.</p><p></p><p>Mieszankę rozkłada się na przygotowane wcześniej kwadraty pergaminu lub ciasta filo, zawija się brzegi jak w sakiewce i zawiązuje sznurkiem. Wstawia się do gorącego piekarnika i cierpliwie czeka. Po upieczeniu mięso i warzywa powinny być miękkie, rozpływające się, zanurzone we własnym sosie, o skoncentrowanym smaku. Jest jeszcze jedna wersja tego dania – układa się mieszankę mięsa i warzyw w żaroodpornym naczyniu i szczelnie przykrywa ciastem. Robi się to w małych kokilkach. A kiedy rozłupie się ciasto kleftiko i uwolni zapach dania, natychmiast pojawia się tęsknota za Peloponezem.</p><p></p><p>Żródło: Wysokie Obcasy</p><p>Agnieszka Kręglicka</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="seniorka, post: 989991, member: 10341"] [B]Kleftiko[/B] [I]To mięso pieczone z warzywami i ziołami w zamkniętym pakieciku. Kiedy go otworzymy, poczujemy cudowny, mocny zapach i tęsknotę za słońcem Peloponezu. [/I]Historia tego dania sięga czasów panowania Imperium Otomańskiego w Grecji. Dumni górale, nie godząc się na turecką niewolę, tworzyli grupy partyzantów ukrywające się i walczące w górach Peloponezu. Nazwa dania pochodzi od słowa „kleftes” – rozbójnicy, którym określano wyjętych spod prawa wolnych Greków. Kiedy udało im się zdobyć do jedzenia jagnię albo cielaka, nie mogli upiec go na otwartym ogniu, z obawy przed dymem, który wskazałby miejsce kryjówki. Rozpalali małe ognisko w wykopanym dole, w skórę zwierzęcia zawijali kawałki mięsa z dodatkiem dzikiego oregano i czosnku, przysypywali pakuneczek ziemią i zostawiali, aby upiekło się w żarze. Gotowe mięso było soczyste i pachnące, o skoncentrowanym, intensywnym smaku. W wersji współczesnej mięso doprawiamy oregano i czosnkiem, łączymy z warzywami, zawijamy w paczuszkę z pergaminu i pieczemy w piecu. Dzięki temu zamknięciu smaki składników łączą się i przenikają, nie tracąc smaku i aromatu. Kiedy podając je, rozchylamy pergamin, w nos uderza cudowny, mocny zapach. Najlepiej udaje się jagnięcina i cielęcina, ale może też być łopatka wieprzowa. Podstawowe warzywa to papryka, cebula, ziemniaki, a niezbędne przyprawy: czosnek, oregano i trochę mocnej greckiej oliwy. Naturalnie można tworzyć kompozycje z fasolką szparagową, cukinią, selerem naciowym, marchewką, oliwkami. Na wierzchu dobrze jest położyć plaster pomidora, bo doda wilgoci, i kawałek fety, który rozpuści się i dosoli całość. Listek laurowy, mięta, rozmaryn, wino, trochę soku z cytryny i pieprz to przyprawy utrzymujące danie w klasycznym kanonie greckiej kuchni. Wszystkie składniki kroimy w grubą kostkę, przyprawiamy i mieszamy z odrobiną wina i oliwy. Chociaż używa się mało tłuszczu, danie pozostaje soczyste. Mieszankę rozkłada się na przygotowane wcześniej kwadraty pergaminu lub ciasta filo, zawija się brzegi jak w sakiewce i zawiązuje sznurkiem. Wstawia się do gorącego piekarnika i cierpliwie czeka. Po upieczeniu mięso i warzywa powinny być miękkie, rozpływające się, zanurzone we własnym sosie, o skoncentrowanym smaku. Jest jeszcze jedna wersja tego dania – układa się mieszankę mięsa i warzyw w żaroodpornym naczyniu i szczelnie przykrywa ciastem. Robi się to w małych kokilkach. A kiedy rozłupie się ciasto kleftiko i uwolni zapach dania, natychmiast pojawia się tęsknota za Peloponezem. Żródło: Wysokie Obcasy Agnieszka Kręglicka [/QUOTE]
Wprowadź cytat...
Weryfikacja
Odpowiedz
Strona główna
Fora
Przepisy
Kuchenne ABC
Co o gotowaniu i jedzeniu wiedzieć warto
Top
Bottom