Winegret z pieczonymi cytrynami*

Przepis znalazłam w Wysokich Obcasach GW, autorstwa pani Marty Gessler. Zafrapowały mnie te pieczone cytryny do zwykłego, jakby się mogło wydawać winegretu. Przeczytałam wielorakie zastosowanie tego sosu i postanowiłam go zrobić. Moje małe modyfikacje podam obok oryginalnego przepisu. Zrobiłam z połowy porcji. Proporcje podaję na całą porcję.
Składniki
2 cytryny
1 łyżeczka oliwy z oliwek
1 łyżka miodu (wg mnie za mało, dać do smaku, żeby nie było agresywnie kwaśne))
1/2 łyżeczki soli
3 łyżki oliwy z oliwek
odrobina mielonego pieprzu (dodałam poza składnikami wymienionymi w przepisie)

Nagrzewamy piekarnik do 200 st. Cytryny przecinamy wzdłuż na połówki i układamy przeciętą stroną do dołu w naczyniu do pieczenia. Skrapiamy łyżeczką oliwy i pieczemy 25 - 45 minut w zależności od wielkości owoców. Ja piekłam 30 minut. Cytryny trzeba sprawdzać, skórka musi być miękka i lekko pomarszczona.



Po upieczeniu odstawiamy do wystygnięcia. Usuwamy pestki (pani Gessler zaleca zrobić to przed pieczeniem, ale z twardego miąższu nie da się tego zrobić bez dużego ubytku soku) i wyciskamy sok i miąższ z cytryn do miseczki. Dodajemy miód, sól, pieprz i sok jaki pozostał w naczyniu.
Mieszając dodajemy powoli oliwę z oliwek.



Sos ma wszechstronne zastosowanie, od podawania z krewetkami (których ja akurat nie jadam) poprzez najróżniejsze sałaty i warzywa. Zdecydowałam się na skomponowanie sałatki warzywnej, o czym dokładniej w Zielono mi.

Powiedziałabym, że są bardziej "przyjazne" dla podniebienia. Znika ostra kwaśność, miąższ jest dobry nawet do jedzenia bez przypraw - oczywiście bez przesady, bo to w końcu cytryny. Doskonale rozprowadza się w sosie, co widać w miseczce. Wbrew pozorom robi się to bardzo szybko, cytryny stygną prawie natychmiast. Ja wydrążałam je jeszcze ciepłe, a już po chwili w miseczce były zimne.
Dobrze jest ustalić według własnego smaku ilość miodu. Wystarczy spróbować w czasie robienia. Polecam też dodatek pieprzu, czego nie ma u pani Gessler. Tak szczerze mówiąc, to jest więcej pisania aniżeli pracy przy tym sosie.

Bardzo się cieszę, że Wam smakował. Ja tez już go powtarzałam. Wart włożenia w niego trochę pracy. Smak ma niepowtarzalny. Pozdrowienia

Kilka osób zainteresowało się tym sosem, w rezultacie zrobiła tylko Gucio i bardzo im smakował. Cieszę się z tego i zachęcam do zrobienia tej innej wersji winegretu. Naprawdę warto.

Cieszę się, że smakował. Szkoda, że nie wiem z czym go podałyście.

To zależy od wielkości cytryn. Ja miałam jakieś 9 - 10 łyżek stołowych, a może trochę więcej? Nie patrzyłam na to pod tym kątem. Mnie reszta została do następnego dnia, ale może na pewno stać w lodówce 2 - 3 dni.