Potrawa z kurcząt po polsku*

Przepis pochodzi z Kuchni Polskiej pani Marji Gałeckiej. Pozostawiłam w tytule liczbę mnogą, ponieważ dawniej lężone wiosną kurczęta ważyły po dwóch miesiącach po kilkadziesiąt dekagramów i do obiadu, zależnie od liczby osób, brało się ich kilka. Obecnie takie kurczęta można czasem kupić tylko u gospodyń na wsi. Wszyscy korzystamy więc z wszechobecnych brojlerów, które ważą nawet do 2 kilogramów. Zmieniłam trochę technikę wykonania tego dania, gdyż gotowanie drobiu w całości i dzielenie go póżniej, żeby znów włożyć do sosu, wydawało mi się bardzo kłopotliwe. Można do tego dania wziąć całego kurczaka albo kupić dowolne jego części.
Składniki
kurczak o wadze 1 - 1,3 kg
pęczek włoszczyzny bez kapusty
15 małych pieczarek
1 łyżka masła
1 łyżka mąki
2 żółtka
sól

Włoszczyznę czyścimy i gotujemy z niej esencjonalny wywar. Po wyjęciu wygotowanej włoszczyzny, wkładamy do wywaru pokrojone na części kurczę, solimy, dodajemy oczyszczone pieczarki i gotujemy na wolnym ogniu do miękkości mięsa. W oddzielnym rondlu robimy białą zaprażkę z masła i mąki, rozprowadzamy rosołem spod kurcząt na niezbyt gęsty sos. Do rozkłóconych w garnuszku żółtek wlawamy po trochu gorącego sosu i zaciągamy nimi resztę sosu w rondlu. Do sosu wkładamy kurczęta i pokrojone na cząstki pieczarki i, już nie gotując, przykrytą potrawę mocno podgrzewamy. Podaje się z drobną kaszką. Ja zrobiłam z ryżem wypieczonym na sypko.
Jest to potrawa lekko strawna, a jak pisze autorka, dla chorych nie dawać pieczarek i mąki, tylko masło rozbić z żółtkami.