Sernik dyniowo - gruszkowy z nutą wanilii

Sernik dyniowo - gruszkowy z nutą wanilii

tortownica o średnicy 22 cm

Spód:
60 -70 g stopionego masła
12 pokruszonych ciastek Digestive
2 czubate łyżki mielonych lub drobno posiekanych orzechów włoskich
2 czubate łyżki mielonych migdałów (mogą też być same orzechy)

Masa serowa:
100 g białej czekolady
2 - 3 łyżki słodkiej śmietanki
niepełne 1/2 szklanki cukru
500 g sera śmietankowego Delfiko
200 - 250 g serka homogenizowanego 7,5% (z Lidla)
1/2 szklanki musu z gotowanych gruszek (u mnie gruszki z lekkiego syropu waniliowego)
1/2 szklanki gęstego musu z pieczonej dyni
2 łyżki syropu spod gruszek lub gruszkówki
1 łyżka domowej esencji waniliowej (lub miąższ z laski wanilii)
2 - 3 łyżki soku z cytryny
1 lekko czubata łyżka mąki pszennej
1 lekko czubata łyżka maizeny (mączki ziemniaczanej lub skrobi z tapioki)
3 jajka

na spód - plasterki pozostałych gruszek z syropu/ kompotu
dodatkowo - mokre opaski z gazet do pieczenia

Wykonanie:
Nastawić piekarnik na 190 stopni C.
Wymieszać masło z ciastkami, migdałami i orzechami, ugnieść masę na dnie tortownicy, piec ok. 9 -10 minut, schłodzić.
Zwiększyć temperaturę piekarnika do 250 stopni C.
Stopić czekoladę ze śmietanką, dodać pozostałe składniki masy serowej, mieszając łyżką lub widelcem. Nie miksować.
Na podpieczonym spodzie ułożyć plasterki gruszek, zalać masą, wyrównać.
Tortownicę z ciastem ustawić na blasze, owinąć jej boki mokrymi opaskami z gazet. Kilka łyżek wody wylać na blachę.
Piec 8 -10 minut w temperaturze 250 stopni, potem zmniejszyć temperaturę do 160 stopni i piec jeszcze ok. 45 minut w 160 stopniach (aż boki będą ścięte, a środek lekko drżący). W trakcie pieczenia można dolać kilka łyżek wody na blachę w celu stworzenia łaźni parowej.
Gotowe ciasto wyjąć na ażurową kratkę, ostudzić, zdjąć obręcz tortownicy, wstawić do lodówki na 12 godzin.
Przed podaniem można udekorować rozetkami bitej śmietany, cząstkami gruszek i kawałkami orzechów.

I jest na szczęście pyszny.

Miło mi, że się Wam podoba, ale jeszcze bardziej miło mi będzie, jak Wam zasmakuje.
Trochę się bałam, czy nie wyjdzie mdły (stąd dodatek soku z cytryny), ale jak na eksperyment jest całkiem udany.
Fajnie komponowałby się z warstwą z gorzkiej czekolady lub czekoladowo - kawową - muszę tak koniecznie spróbować.
Ale następne wersje to dynia - pomarańcza i dynia - kokos.


I przyznam się przy okazji, że w ostatecznej wersji na rozetkach z bitej śmietany znalazły się kawałki orzechów, bo wydawały mi się nieco łyse.