Dziad wg J. Czernikowskiego

W moim rodzinnym domu na Boże Narodzenie zawsze się piekło keksy (zwykle z Kuchni polskiej), a na Wielkanoc, w opozycji dla delikatnych bab, bakaliowego Dziada z książki Jana Czernikowskiego Ciasta, ciastka, ciasteczka, wypiek domowy. Jest trochę podobny do keksa, tylko IMO delikatniejszy, bardziej maślany. Przepis zaleca pieczenie w tortownicy (jak zwykle, w tamtych czasach, bez podania wymiarów, ale myślę, że średnia, czyli 26- centymetrowa będzie dobra). Jeden jedyny raz piekłam go w keksówce i zaliczyłam zakalec, więc więcej na wszelki wypadek nie ryzykowałam, choć przyczyna niepowodzenia mogła być inna.

Składniki:
25 dag mąki
20 dag cukru
20 dag masła (sklarować lub tylko roztopić)
5 jaj
1 paczka proszku do pieczenia (myślę, że 2 łyżeczki wystarczy)
20 dag bakalii (figi, rodzynki, migdały, orzechy)
cukier puder do posypania

Przygotowanie:
Bakalie pokrajać w grubą kostkę.
Jaja ubić z cukrem, dodać mąkę zmieszaną z proszkiem do pieczenia, sklarowane masło, bakalie, po czym wymieszać.
Włożyć do tortownicy i piec 45 minut.
Po ostygnięciu posypać cukrem pudrem lub ubrać dowolną polewą i poszatkowanymi migdałami.


Moje uwagi:
O temperaturze pieczenia też przepis nie wspomina - myślę, że 180 - 185 stopni będzie w sam raz.

Dałam podwójną ilość bakalii, ale na szczęście ciasto ładnie urosło.
Piekłam godzinę w 185 stopniach.



Boki ma brzydkie, bo tortownicę wyłożyłam papierem do pieczenia.

Mario, to miłe co piszesz, ale nie da się ukryć, że są brzydkie, pozagniatane.
Na szczęście ciasto wyszło pyszne. Bakalie co prawda opadły na dno, ale nikomu to nie przeszkadza.