Odpowiedź w wątku

Wiadomość: <blockquote data-quote="dorajl" data-source="post: 215083" data-attributes="member: 847">Masz rację, że każdy szuka najlepszego sposobu dla siebie.Podziwiam Cię, Mirrabelko, bo przeszłaś drogę prawdziwego odkrywcy. To wspaniała przygoda! Nawet wtedy, kiedy korzystamy z czyichś wzorców (tu: przepisów) to przecież  i tak sami MUSIMY to coś, cokolwiek by to było, sami zrobić!!! A jak jeszcze jest w nas chęć wyłuskania sedna i zaadoptowania różnych elementów  na swój własny użytek, czyli "przepuszczenia przez siebie"-  to rodzi się prawdziwa pasja, jak u Ciebie. Jasne, że to czasem i droga przez mękę, ale jaka radość smakowania sukcesu! Następnym, jeśli potrafią korzystać z czyichś doświadczeń, jest już łatwiej, choć może emocje są innego kalibru. Ale i tak są.Sama przypominam sobie te oczekiwania na efekty pierwszych prób z  zakwasami i pieczeniem. Poza tym nawet i dotarcie do różnych tradycji i wzorców jest cenne, choćby dlatego, że ma walor poznawczy. Odwaliłaś kawał roboty.Ja miałam to szczęście, że doszłam do swojego sposobu na skróty. Ale oczywiście nie musiało się tak stać. Jestem bardzo zadowolona z tej metody, ponieważ nie tylko od tygodni mnie nie zawodzi, produkując bardzo pracowite i silne drożdże, unoszące na swoich barkach chleby z ciężkich mąk, ale jest także dostosowana do mojego nienormowanego czasu pracy. Bezstresowo raz dziennie dokarmiam zakwas. Nie bardzo też wyobrażam sobie, jak w domowych warunkach miałabym precyzyjnie zmieniać temperaturę, w jakiej go przechowuję. Natomiast dodawanie drożdży piekarniczych, jak robi to, z wygodnictwa, przeważająca ilość piekarzy w Polsce w dzisiejszych czasach - ja osobiście uważam za zbędne. Myślę, że czuję bluesa z tym zakwasem, bo pozbyłam się już zupełnie niepokojów, czy mi wyjdzie. Wychodzi. Mam do moich drożdży zaufanie,  to jakiś bardzo przyjacielski szczep. A ten sposób, który stosuję jest DLA MNIE idealny w swojej prostocie. Tak czy inaczej, wielkie dzięki za przecieranie szlaków!</blockquote>

Weryfikacja

Top Bottom