Strona główna
Fora
Nowe posty
Przeszukaj fora
Co nowego?
Nowe posty
Nowe komentarze profilowe
Ostatnia aktywność
Użytkownicy
Zarejestrowani użytkownicy
Aktualnie online
Nowe komentarze do profilów
Szukaj komentarzy do profilów
Logowanie
Rejestracja
Szukaj
Szukaj wyłącznie po tytułach wątków
Przez:
Szukaj wyłącznie po tytułach wątków
Przez:
Nowe posty
Przeszukaj fora
Menu
Aplikacja forum
Instaluj
Odpowiedź w wątku
Strona główna
Fora
Przepisy
Kuchenne ABC
Co o gotowaniu i jedzeniu wiedzieć warto
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
Twoja przeglądarka jest nieaktualna i może wyświetlać tę stronę nieprawidłowo.
Powinieneś zaktualizować ją lub skorzystać z
alternatywnej przeglądarki
.
Wiadomość
<blockquote data-quote="seniorka" data-source="post: 1004747" data-attributes="member: 10341"><p><strong>Poziomki</strong></p><p> </p><p></p><p> Poziomka dzika, tzw. leśna jest jagodą, którą, jak wykazały wykopaliska, wysoko cenili już ludzie epoki kamiennej. Widocznie nasi pra-pra-przodkowie byli zaawansowanymi smakoszami oraz posiadali wspaniały instynkt dietetyczny uzupełniając potrawy mięsne surowymi owocami. Urodę skromnej poziomki opiewali Owidiusz i Wergiliusz, pisał o nich również uczony i przyrodnik rzymski Pliniusz. Nie hodowano ich w starożytności, ponieważ dziko rosły w wielkiej obfitości. Dopiero w XIV-XV stuleciu zajęli się nimi ogrodnicy i po długich zabiegach wyhodowali szereg uszlachetnionych odmian, przy okazji również, w XVIII wieku, truskawkę ananasową. </p><p></p><p> Poziomki ogrodowe należą do jagód wyjątkowo cennych, owocują bowiem od wczesnego lata niemal do pierwszych przymrozków. Uprawa poziomek jest stosunkowo bardzo łatwa i daje obfity plon nawet na grządkach zacienionych nie nadających się do uprawy truskawek, pomidorów i innych lubiących słońce jagód i jarzyn. Mimo iż poziomki ogrodowe są znacznie większe od dzikich – leśne przewyższają je jednak swym nieporównanym aromatem i słodyczą. </p><p></p><p> Nie ma potrzeby zachwalać urody smakowej poziomek, warto natomiast zwrócić uwagę, iż posiadają one bardzo wysokie wartości odżywcze i nawet lecznicze. Nie tylko są lekko strawne, ale i wybitnie pobudzają trawienie, są więc idealnym owocem deserowym. Zawierają również bogaty asortyment witamin, soli mineralnych, wapnia i żelaza. Wielki przyrodnik szwedzki Linneusz (1707 – 1778) zawdzięczał (podobno!) cierpliwie przeprowadzonej kuracji poziomkowej całkowite wyleczenie z trapiących go dolegliwości reumatycznych. Maleńkie ziarenka zawarte w owocach poziomki pobudzają leniwe jelita do bardziej ożywionego ruchu robaczkowego, zapobiegając obstrukcji i skutecznie ją zwalczając. Wiadomo też powszechnie, iż &#8222;maseczka&#8221; z rozgniecionych dojrzałych poziomek &#8222;gasi&#8221; piegi oraz wybiela i ujędrnia cerę. Nawet napar z liści poziomki posiada cenne własności lecznicze. </p><p></p><p> Wbrew niesłusznie utrwalonej powszechnej opinii poziomki należy koniecznie myć, krótko, na sicie, pod obfitym strumieniem bieżącej wody. Wprawdzie sok poziomki posiada właściwości bakteriobójcze, jednak na powierzchni owocu gromadzi się kurz oraz bezkarnie rozwijają się przeróżne bakterie, z którymi lepiej nie wchodzić w bliższy kontakt. Poziomki należy przede wszystkim spożywać na surowo. Konfitury i marmolada poziomkowa posiadają charakterystyczny gorzkawy, nie przez wszystkich lubiany smak. Doskonała jest natomiast konfitura (dżem) z poziomek smażonych w soku z czerwonych porzeczek, orzeżwiająca i o lekko galaretkowatej konsystencji, niezastąpiona do przekładania kruchych, domowych ciasteczek.</p><p></p><p> Żródło: miesięcznik Ty i Ja</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="seniorka, post: 1004747, member: 10341"] [B]Poziomki[/B] [B] [/B] Poziomka dzika, tzw. leśna jest jagodą, którą, jak wykazały wykopaliska, wysoko cenili już ludzie epoki kamiennej. Widocznie nasi pra-pra-przodkowie byli zaawansowanymi smakoszami oraz posiadali wspaniały instynkt dietetyczny uzupełniając potrawy mięsne surowymi owocami. Urodę skromnej poziomki opiewali Owidiusz i Wergiliusz, pisał o nich również uczony i przyrodnik rzymski Pliniusz. Nie hodowano ich w starożytności, ponieważ dziko rosły w wielkiej obfitości. Dopiero w XIV-XV stuleciu zajęli się nimi ogrodnicy i po długich zabiegach wyhodowali szereg uszlachetnionych odmian, przy okazji również, w XVIII wieku, truskawkę ananasową. Poziomki ogrodowe należą do jagód wyjątkowo cennych, owocują bowiem od wczesnego lata niemal do pierwszych przymrozków. Uprawa poziomek jest stosunkowo bardzo łatwa i daje obfity plon nawet na grządkach zacienionych nie nadających się do uprawy truskawek, pomidorów i innych lubiących słońce jagód i jarzyn. Mimo iż poziomki ogrodowe są znacznie większe od dzikich – leśne przewyższają je jednak swym nieporównanym aromatem i słodyczą. Nie ma potrzeby zachwalać urody smakowej poziomek, warto natomiast zwrócić uwagę, iż posiadają one bardzo wysokie wartości odżywcze i nawet lecznicze. Nie tylko są lekko strawne, ale i wybitnie pobudzają trawienie, są więc idealnym owocem deserowym. Zawierają również bogaty asortyment witamin, soli mineralnych, wapnia i żelaza. Wielki przyrodnik szwedzki Linneusz (1707 – 1778) zawdzięczał (podobno!) cierpliwie przeprowadzonej kuracji poziomkowej całkowite wyleczenie z trapiących go dolegliwości reumatycznych. Maleńkie ziarenka zawarte w owocach poziomki pobudzają leniwe jelita do bardziej ożywionego ruchu robaczkowego, zapobiegając obstrukcji i skutecznie ją zwalczając. Wiadomo też powszechnie, iż „maseczka” z rozgniecionych dojrzałych poziomek „gasi” piegi oraz wybiela i ujędrnia cerę. Nawet napar z liści poziomki posiada cenne własności lecznicze. Wbrew niesłusznie utrwalonej powszechnej opinii poziomki należy koniecznie myć, krótko, na sicie, pod obfitym strumieniem bieżącej wody. Wprawdzie sok poziomki posiada właściwości bakteriobójcze, jednak na powierzchni owocu gromadzi się kurz oraz bezkarnie rozwijają się przeróżne bakterie, z którymi lepiej nie wchodzić w bliższy kontakt. Poziomki należy przede wszystkim spożywać na surowo. Konfitury i marmolada poziomkowa posiadają charakterystyczny gorzkawy, nie przez wszystkich lubiany smak. Doskonała jest natomiast konfitura (dżem) z poziomek smażonych w soku z czerwonych porzeczek, orzeżwiająca i o lekko galaretkowatej konsystencji, niezastąpiona do przekładania kruchych, domowych ciasteczek. Żródło: miesięcznik Ty i Ja [/QUOTE]
Wprowadź cytat...
Weryfikacja
Odpowiedz
Strona główna
Fora
Przepisy
Kuchenne ABC
Co o gotowaniu i jedzeniu wiedzieć warto
Top
Bottom
