Strona główna
Fora
Nowe posty
Przeszukaj fora
Co nowego?
Nowe posty
Nowe komentarze profilowe
Ostatnia aktywność
Użytkownicy
Zarejestrowani użytkownicy
Aktualnie online
Nowe komentarze do profilów
Szukaj komentarzy do profilów
Logowanie
Rejestracja
Szukaj
Szukaj wyłącznie po tytułach wątków
Przez:
Szukaj wyłącznie po tytułach wątków
Przez:
Nowe posty
Przeszukaj fora
Menu
Aplikacja forum
Instaluj
Odpowiedź w wątku
Strona główna
Fora
Przepisy
Kuchenne ABC
Co o gotowaniu i jedzeniu wiedzieć warto
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
Twoja przeglądarka jest nieaktualna i może wyświetlać tę stronę nieprawidłowo.
Powinieneś zaktualizować ją lub skorzystać z
alternatywnej przeglądarki
.
Wiadomość
<blockquote data-quote="seniorka" data-source="post: 1014849" data-attributes="member: 10341"><p><strong>Sery francuskie</strong></p><p></p><p></p><p>Pozwolę sobie przytoczyć wywiad na ten temat, zamieszczony w miesięczniku Kuchnia. Na pytania odpowiadał Pierr Montaner.</p><p></p><p></p><p><strong>Czy istnieje jekiś oficjalny podział serów?</strong></p><p>Oczywiście, cały ród serowy dzieli się na osiem rodzin. I tak mamy świeże tzw. białe, do których zaliczamy wszystkie twarogi. Następnie sery miękkie z porostem białej pleśni, z których najbardziej znane to camembert i brie. Miękkie sery maziowe, a z nich najsłynniejsze to münster i pont l&#8217;évéque. Do czwartej rodziny należą sery z przerostem niebieskiej pleśni (na przykład roquefort), do piątej - sery półtwarde (st. paulin i st. nectaire). Sery twarde, takie jak ementaler, comté czy gruy&egrave;re, to kolejna kategoria. Do ostatniej rodziny należą wszystkie sery kozie. I wreszcie ostatnia rodzina skupiająca sery topione.</p><p></p><p><strong>A która z tych rodzin ma najdłuższą historię?</strong> </p><p>Najstarszym serem świata jest roquefort, przez wielu uznawany za króla serów. Pisał o nim Pliniusz już w I wieku naszej ery. Z jego powstaniem wiąże się ładna legenda. Otóż wieki temu w jednej z jaskiń w okolicy miejscowości Roquefort zatrzymał się pasterz, żeby zjeść kawałek chleba z białym serem. W pewnym momencie zobaczył piękną dziewczynę, więc rzucił chleb i pobiegł za nią. Gdy po jakimś czasie wrócił w to samo miejsce, zauważył, że biały ser poprzecinały niebieskie żyłki. Był tak głodny, że postanowił zjeść go mimo wszystko. Ugryzł kawałek i &#8230;zamarł z zachwytu. Dziś moglibyśmy naukowo wyjaśnić, że przeistoczenie się białego sera w pleśniowy było skutkiem działania żyjących w jaskini zarodników pleśni <em>Penicillium roqueforti. </em>Wiele innych francuskich serów ma historię równie długą jak roquefort – liczne gatunki, które do dziś trafiają na nasze stoły, znane już były w średniowieczu. Na przykład pierwsze wzmianki o brie de Meaux pojawiły się w VIII wieku. Podobno jego wielbicielem był sam król Karol Wielki. </p><p></p><p><strong>Jak rozpoznać dobry ser?</strong></p><p><strong></strong> Przede wszystkim uważnie czytając etykietkę. Na niej znajdują się rozmaite znaki jakości – m.in. AOC oraz &#8222;fromage fermier&#8221;. Ten pierwszy symbol oznacza, że ser spełnia ściśle określone, surowe wymogi – np. pochodzi z konkretnego regionu, do jego produkcji użyto mleka bydła określonej rasy itp. Natomiast kupując ser z symbolem &#8222;fromage fermier&#8221;, decydujemy się na produkt wykonany tradycyjnymi metodami z mleka pochodzącego z konkretnego gospodarstwa.</p><p></p><p><strong>Panuje przekonanie, że do serów pasują wytrawne białe wina&#8230;</strong> </p><p>Wcale nie! Do większości serów zaleca się czerwone wytrawne wino. Im twardszy i mocniejszy ser, tym wino powinno być cięższe i bogatsze w smaku. Do delikatnych serów pasują natomiast lekkie czerwone wina. Z kolei słone sery, takie jak roquefort lub bleu d&#8217;Auvergne, powinno się popijać słodkim białym winem, np. sauterne. Wytrawne białe wina mogę śmiało polecić do serów kozich, natomiast do sera maziowego münster z Alzacji znakomite będzie białe wino z tego właśnie regionu.</p><p></p><p>Żródło: miesięcznik Kuchnia</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="seniorka, post: 1014849, member: 10341"] [B]Sery francuskie[/B] Pozwolę sobie przytoczyć wywiad na ten temat, zamieszczony w miesięczniku Kuchnia. Na pytania odpowiadał Pierr Montaner. [B]Czy istnieje jekiś oficjalny podział serów?[/B] Oczywiście, cały ród serowy dzieli się na osiem rodzin. I tak mamy świeże tzw. białe, do których zaliczamy wszystkie twarogi. Następnie sery miękkie z porostem białej pleśni, z których najbardziej znane to camembert i brie. Miękkie sery maziowe, a z nich najsłynniejsze to münster i pont l’évéque. Do czwartej rodziny należą sery z przerostem niebieskiej pleśni (na przykład roquefort), do piątej - sery półtwarde (st. paulin i st. nectaire). Sery twarde, takie jak ementaler, comté czy gruyère, to kolejna kategoria. Do ostatniej rodziny należą wszystkie sery kozie. I wreszcie ostatnia rodzina skupiająca sery topione. [B]A która z tych rodzin ma najdłuższą historię?[/B] Najstarszym serem świata jest roquefort, przez wielu uznawany za króla serów. Pisał o nim Pliniusz już w I wieku naszej ery. Z jego powstaniem wiąże się ładna legenda. Otóż wieki temu w jednej z jaskiń w okolicy miejscowości Roquefort zatrzymał się pasterz, żeby zjeść kawałek chleba z białym serem. W pewnym momencie zobaczył piękną dziewczynę, więc rzucił chleb i pobiegł za nią. Gdy po jakimś czasie wrócił w to samo miejsce, zauważył, że biały ser poprzecinały niebieskie żyłki. Był tak głodny, że postanowił zjeść go mimo wszystko. Ugryzł kawałek i …zamarł z zachwytu. Dziś moglibyśmy naukowo wyjaśnić, że przeistoczenie się białego sera w pleśniowy było skutkiem działania żyjących w jaskini zarodników pleśni [I]Penicillium roqueforti. [/I]Wiele innych francuskich serów ma historię równie długą jak roquefort – liczne gatunki, które do dziś trafiają na nasze stoły, znane już były w średniowieczu. Na przykład pierwsze wzmianki o brie de Meaux pojawiły się w VIII wieku. Podobno jego wielbicielem był sam król Karol Wielki. [B]Jak rozpoznać dobry ser? [/B] Przede wszystkim uważnie czytając etykietkę. Na niej znajdują się rozmaite znaki jakości – m.in. AOC oraz „fromage fermier”. Ten pierwszy symbol oznacza, że ser spełnia ściśle określone, surowe wymogi – np. pochodzi z konkretnego regionu, do jego produkcji użyto mleka bydła określonej rasy itp. Natomiast kupując ser z symbolem „fromage fermier”, decydujemy się na produkt wykonany tradycyjnymi metodami z mleka pochodzącego z konkretnego gospodarstwa. [B]Panuje przekonanie, że do serów pasują wytrawne białe wina…[/B] Wcale nie! Do większości serów zaleca się czerwone wytrawne wino. Im twardszy i mocniejszy ser, tym wino powinno być cięższe i bogatsze w smaku. Do delikatnych serów pasują natomiast lekkie czerwone wina. Z kolei słone sery, takie jak roquefort lub bleu d’Auvergne, powinno się popijać słodkim białym winem, np. sauterne. Wytrawne białe wina mogę śmiało polecić do serów kozich, natomiast do sera maziowego münster z Alzacji znakomite będzie białe wino z tego właśnie regionu. Żródło: miesięcznik Kuchnia [/QUOTE]
Wprowadź cytat...
Weryfikacja
Odpowiedz
Strona główna
Fora
Przepisy
Kuchenne ABC
Co o gotowaniu i jedzeniu wiedzieć warto
Top
Bottom
