Odpowiedź w wątku

Wiadomość

<blockquote data-quote="seniorka" data-source="post: 1041933" data-attributes="member: 10341">Klasztorne sery&nbsp; &nbsp; Mleko zawsze miało w opactwach fatalną opinię i kucharze po wyprodukowaniu masła musieli coś zrobić z białym skrzepem. Fabrykowali więc wyborne sery, które mnisi chętnie jadali z chlebem i winem. Do dzisiaj te trzy produkty&nbsp; uznawane są we Francji za &amp;#8222;świętą trójcę stołu&amp;#8221;. &nbsp; W klasztornych mleczarniach powstał bardzo ostry livarot, ser trapistów, herve, intensywnie pachnący ser limburski, &amp;#8222;mont- des-cats&amp;#8221; ze starego opactwa we Flandrii, nawet camembert, którego sekret Maria Herez otrzymała od uciekającego z ogarniętego rewolucją Paryżą księdza. A brie? Nie zapominajmy, że templariusze mieli komandorię w&nbsp; Coulommiers w Brie i zapewne przyczynili się do udoskonalenia receptury tego sławnego sera. Münsterem o gryzącym aromacie i kruchym miąższu od średniowiecza handlowały klasztory alzackie, niemieckie i szwajcarskie. Słynny Neufchatel, pokryty delikatną białą pleśnią, powstał prawdopodobnie&nbsp; w 1035 roku, kiedy to w pobliżu miasta o tej nazwie osiedlili się mnisi. Do 1988 roku opactwo Entrammes w Bretanii na masową skalę zajmowało się wytwarzaniem wspaniałego sera Port Salut (&amp;#8222;przystań wybawienia&amp;#8221<img src="" class="smilie smilie--sprite smilie--sprite2" alt=";)" title="Wink&nbsp; &nbsp; ;)" loading="lazy" data-shortname=";)" />, w końcu mleczarnia przeszła w ręce prywatne. Krótko mówiąc, czy można wymienić jakiś wykwintny ser, który w swej dalekiej przeszłości nie wywodziłby się z klasztoru?&nbsp; Żródło: &amp;#8222;Smaki i aromaty&amp;#8221;</blockquote>

[QUOTE="seniorka, post: 1041933, member: 10341"] [B]Klasztorne sery[/B] [B] [/B] Mleko zawsze miało w opactwach fatalną opinię i kucharze po wyprodukowaniu masła musieli coś zrobić z białym skrzepem. Fabrykowali więc wyborne sery, które mnisi chętnie jadali z chlebem i winem. Do dzisiaj te trzy produkty uznawane są we Francji za „świętą trójcę stołu”. W klasztornych mleczarniach powstał bardzo ostry livarot, ser trapistów, herve, intensywnie pachnący ser limburski, „mont- des-cats” ze starego opactwa we Flandrii, nawet camembert, którego sekret Maria Herez otrzymała od uciekającego z ogarniętego rewolucją Paryżą księdza. A brie? Nie zapominajmy, że templariusze mieli komandorię w Coulommiers w Brie i zapewne przyczynili się do udoskonalenia receptury tego sławnego sera. Münsterem o gryzącym aromacie i kruchym miąższu od średniowiecza handlowały klasztory alzackie, niemieckie i szwajcarskie. Słynny Neufchatel, pokryty delikatną białą pleśnią, powstał prawdopodobnie w 1035 roku, kiedy to w pobliżu miasta o tej nazwie osiedlili się mnisi. Do 1988 roku opactwo Entrammes w Bretanii na masową skalę zajmowało się wytwarzaniem wspaniałego sera Port Salut („przystań wybawienia”), w końcu mleczarnia przeszła w ręce prywatne. Krótko mówiąc, czy można wymienić jakiś wykwintny ser, który w swej dalekiej przeszłości nie wywodziłby się z klasztoru? Żródło: „Smaki i aromaty” [/QUOTE]

Weryfikacja