Odpowiedź w wątku

Wiadomość

<blockquote data-quote="seniorka" data-source="post: 888304" data-attributes="member: 10341">Bakłażany&nbsp;&nbsp; &nbsp; Niepodobne do innych warzyw zachwycają smakoszy lekką goryczką i delikatnie pikantnymi nutami.&nbsp; Uprawiano je w Indiach już przed 4000 tysiącami lat.&nbsp; Ale dopiero w XV wieku zostały sprowadzone przez Arabów do&nbsp; Włoch i Hiszpanii. Początkowo traktowane nieufnie – miały wywoływać obłęd i epilepsję – dzisiaj podawane są na wszelkie możliwe sposoby. W witrynach włoskich i greckich restauracji marynowane albo pieczone na ruszcie plastry bakłażanów obowiązkowo znajdują się obok innych zakąsek. Można je faszerować siekanym mięsem albo ryżem, zapiekać z sosem pomidorowym i serem, mieszać z makaronem.&nbsp; By dojrzeć potrzebują 120 suchych i prawdziwie słonecznych dni.. W pełni sezonu pola bakłażanowe przedstawiają prawdziwie fascynujący widok. Na niepozornych krzaczkach zwisają gruszkowate lub kuliste owoce o fioletowej, purpurowej , czasami niebieskawej lub zielonkawej, a nawet białej skórce.&nbsp; Ważą od kilkudziesięciu gramów do 2 kilogramów. Okrągłe mają delikatniejszy, bardziej słodki smak.&nbsp; Wydłużone zawierają więcej goryczki i pikantnych nut. &nbsp; Jakkolwiek podane, bakłażany szczególnie lubią spotkać się w rondlu z pomidorami i tymiankiem. Innym dobrym towarzystwem jest ser i zawsze oliwa z oliwek, która – jak mówią smakosze – &amp;#8222;dopieszcza i łagodzi&amp;#8221; gorzkawy smak bakłażanów.&nbsp; Aromat nadaje im najczęściej – poza tymiankiem – czosnek, bazylia, oregano, pietruszka, cebula i estragon.&nbsp;
<ul>
<li data-xf-list-type="ul">Bakłażany&nbsp; &nbsp; &nbsp; są jednym z nielicznych warzyw, których nie jada się na surowo ani z wody.</li>
<li data-xf-list-type="ul">Podłużne,&nbsp; &nbsp; &nbsp; w kształcie gruszki, najlepsze są do faszerowania.&nbsp; Mniejsze mają zazwyczaj mniejszą ilość&nbsp; &nbsp; &nbsp; pestek, kremowy, zwarty miąższ i niewiele goryczki.</li>
<li data-xf-list-type="ul">Duże&nbsp; &nbsp; &nbsp; bakłażany, z dużą ilością ciemnobrązowych pestek, mają gorzki smak. Należy&nbsp; &nbsp; &nbsp; je pociąć w plastry 1 cm, posypać dość obficie solą i ułożyć na sicie. Po&nbsp; &nbsp; &nbsp; 30 minutach zdjąć tępą stroną noża całą sól, a następnie każdy plaster&nbsp; &nbsp; &nbsp; wytrzeć papierowym ręcznikiem.</li>
<li data-xf-list-type="ul">Kuliste&nbsp; - fioletowe, białe, bladozielone – są&nbsp; &nbsp; &nbsp; słodsze i delikatniejsze w smaku. Stosuje się je przede wszystkim do&nbsp; &nbsp; &nbsp; makaronów, sałatek.</li>
<li data-xf-list-type="ul">Nie&nbsp; &nbsp; &nbsp; należy kupować bakłażanów z pomarszczona, uszkodzoną skórką. Zdrowe, o&nbsp; &nbsp; &nbsp; błyszczącej skórce, można przechowywać w lodowce do 2 tygodni w pojemniku&nbsp; &nbsp; &nbsp; na warzywa – bez zawijania w folię.</li>
<li data-xf-list-type="ul">Przecięte&nbsp; &nbsp; &nbsp; szybko ciemnieją i tracą smak. Jeśli chce się zachować ich kremową barwę,&nbsp; &nbsp; &nbsp; należy pokrojone bakłażany skrapiać sokiem z cytryny.</li>
<li data-xf-list-type="ul">Na&nbsp; &nbsp; &nbsp; południu Europy potrawy z bakłażanów ociekają oliwą. Ich porowaty miąższ&nbsp; &nbsp; &nbsp; potrafi – jak gąbka – wchłonąć każdą ilość tłuszczu.&nbsp; Jeśli chce się tego uniknąć, należy&nbsp; &nbsp; &nbsp; solić bakłażany (solenie powoduje wyciekanie nie tylko gorzkich&nbsp; substancji, ale i wody), a potem&nbsp; &nbsp; &nbsp; starannie osuszać. Pozbawione części wody, wchłaniają mniej&nbsp; tłuszczu podczas smażenia i zachowują&nbsp; &nbsp; &nbsp; chrupkość.</li>
</ul>&nbsp; Wiadomości zaczerpnięte ze &amp;#8222;Smaków i aromatów&amp;#8221;.Dla chętnych podaję jeszcze wypróbowany przepis na jarskie <a href="https://www.cincin.cc/index.php?showtopic=29091" target="_blank">faszerowane bakłażany</a>.</blockquote>

[QUOTE="seniorka, post: 888304, member: 10341"] [B]Bakłażany[/B] Niepodobne do innych warzyw zachwycają smakoszy lekką goryczką i delikatnie pikantnymi nutami. Uprawiano je w Indiach już przed 4000 tysiącami lat. Ale dopiero w XV wieku zostały sprowadzone przez Arabów do Włoch i Hiszpanii. Początkowo traktowane nieufnie – miały wywoływać obłęd i epilepsję – dzisiaj podawane są na wszelkie możliwe sposoby. W witrynach włoskich i greckich restauracji marynowane albo pieczone na ruszcie plastry bakłażanów obowiązkowo znajdują się obok innych zakąsek. Można je faszerować siekanym mięsem albo ryżem, zapiekać z sosem pomidorowym i serem, mieszać z makaronem. By dojrzeć potrzebują 120 suchych i prawdziwie słonecznych dni.. W pełni sezonu pola bakłażanowe przedstawiają prawdziwie fascynujący widok. Na niepozornych krzaczkach zwisają gruszkowate lub kuliste owoce o fioletowej, purpurowej , czasami niebieskawej lub zielonkawej, a nawet białej skórce. Ważą od kilkudziesięciu gramów do 2 kilogramów. Okrągłe mają delikatniejszy, bardziej słodki smak. Wydłużone zawierają więcej goryczki i pikantnych nut. Jakkolwiek podane, bakłażany szczególnie lubią spotkać się w rondlu z pomidorami i tymiankiem. Innym dobrym towarzystwem jest ser i zawsze oliwa z oliwek, która – jak mówią smakosze – „dopieszcza i łagodzi” gorzkawy smak bakłażanów. Aromat nadaje im najczęściej – poza tymiankiem – czosnek, bazylia, oregano, pietruszka, cebula i estragon. [LIST][*]Bakłażany są jednym z nielicznych warzyw, których nie jada się na surowo ani z wody. [*]Podłużne, w kształcie gruszki, najlepsze są do faszerowania. Mniejsze mają zazwyczaj mniejszą ilość pestek, kremowy, zwarty miąższ i niewiele goryczki. [*]Duże bakłażany, z dużą ilością ciemnobrązowych pestek, mają gorzki smak. Należy je pociąć w plastry 1 cm, posypać dość obficie solą i ułożyć na sicie. Po 30 minutach zdjąć tępą stroną noża całą sól, a następnie każdy plaster wytrzeć papierowym ręcznikiem. [*]Kuliste - fioletowe, białe, bladozielone – są słodsze i delikatniejsze w smaku. Stosuje się je przede wszystkim do makaronów, sałatek. [*]Nie należy kupować bakłażanów z pomarszczona, uszkodzoną skórką. Zdrowe, o błyszczącej skórce, można przechowywać w lodowce do 2 tygodni w pojemniku na warzywa – bez zawijania w folię. [*]Przecięte szybko ciemnieją i tracą smak. Jeśli chce się zachować ich kremową barwę, należy pokrojone bakłażany skrapiać sokiem z cytryny. [*]Na południu Europy potrawy z bakłażanów ociekają oliwą. Ich porowaty miąższ potrafi – jak gąbka – wchłonąć każdą ilość tłuszczu. Jeśli chce się tego uniknąć, należy solić bakłażany (solenie powoduje wyciekanie nie tylko gorzkich substancji, ale i wody), a potem starannie osuszać. Pozbawione części wody, wchłaniają mniej tłuszczu podczas smażenia i zachowują chrupkość. [/LIST] Wiadomości zaczerpnięte ze „Smaków i aromatów”. Dla chętnych podaję jeszcze wypróbowany przepis na jarskie [URL="https://www.cincin.cc/index.php?showtopic=29091"][B]faszerowane bakłażany[/B][/URL]. [/QUOTE]

Weryfikacja