Strona główna
Fora
Nowe posty
Przeszukaj fora
Co nowego?
Nowe posty
Nowe komentarze profilowe
Ostatnia aktywność
Użytkownicy
Zarejestrowani użytkownicy
Aktualnie online
Nowe komentarze do profilów
Szukaj komentarzy do profilów
Logowanie
Rejestracja
Szukaj
Szukaj wyłącznie po tytułach wątków
Przez:
Szukaj wyłącznie po tytułach wątków
Przez:
Nowe posty
Przeszukaj fora
Menu
Aplikacja forum
Instaluj
Odpowiedź w wątku
Strona główna
Fora
Przepisy
Kuchenne ABC
Co o gotowaniu i jedzeniu wiedzieć warto
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
Twoja przeglądarka jest nieaktualna i może wyświetlać tę stronę nieprawidłowo.
Powinieneś zaktualizować ją lub skorzystać z
alternatywnej przeglądarki
.
Wiadomość
<blockquote data-quote="seniorka" data-source="post: 951202" data-attributes="member: 10341"><p><strong>Selery</strong></p><p> </p><p></p><p> Jako warzywo seler naciowy był uprawiany znacznie wcześniej niż korzeniowy. Do Polski został przywieziony z Włoch w pierwszej połowie XVI w. Seler korzeniowy natomiast powstał w wyniku długotrwałej hodowli i do niedawna spełniał u nas wyłącznie rolę warzywa przyprawowego. Obecnie powierzchnia jego uprawy wzrasta, ponieważ jest na niego zapotrzebowanie ze strony przetwórstwa (suszenie, mrożenie). Również właściwości dietetyczne i lecznicze selera (m.in. zapobiega miażdżycy, artretyzmowi) powodują wzrost jego spożycia. Korzenie selera zawierają dużą (dwa razy większą niż korzenie marchwi) ilość soli mineralnych, wśród nich przeważają związki potasu (około 400 mg K na 100 g), magnezu, fosforu, żelaza, manganu i molibdenu. Zawartość witamin jest natomiast niewielka, w 100 g produktu znajduje się np. 6–10 mg witaminy C, 0,02–0,3 mg witamin z grupy B. </p><p></p><p> Seler naciowy ma bogatszy skład chemiczny niż seler korzeniowy i należy do najwartościowszych warzyw. Jest ciągle jeszcze niedoceniany w naszym kraju, ale bardzo popularny w krajach Europy Zachodniej i USA. Długie, mięsiste ogonki liściowe, spożywane na surowo, gotowane lub duszone, odznaczają się dużą wartością odżywczą, smakową, dietetyczną i leczniczą. Zawierają dużo witaminy C (powyżej 20 mg w 100 g) oraz składników mineralnych (zwłaszcza potasu i wapnia). Znajdujące się we wszystkich częściach rośliny olejki eteryczne działają pobudzająco na trawienie i na czynność niektórych organów, np. nerek. Seler, dzięki zawartości 3-butyloftalidu, obniża ciśnienie tętnicze krwi oraz poziom cholesterolu (w tym tak zwanego &quot;złego&quot; cholesterolu &#8212; LDL i trójglicerydów), chroni więc przed zawałem i udarem mózgu. Zawiera też psoraleny, związki, które zapobiegają łuszczycy. Ponadto seler naciowy jest przydatnym surowcem dla przemysłu spożywczego i służy do wyrobu np.: zup, koncentratów, gotowych dań, soków wielowarzywnych, mrożonek. </p><p></p><p> Żródło:&#8221;Hasło ogrodnicze&#8221;</p><p></p><p> Polecam <a href="https://www.cincin.cc/index.php?showtopic=29647" target="_blank"><strong>surówkę z kapusty pekińskiej i selera naciowego</strong></a></p></blockquote><p></p>
[QUOTE="seniorka, post: 951202, member: 10341"] [B]Selery[/B] [B] [/B] Jako warzywo seler naciowy był uprawiany znacznie wcześniej niż korzeniowy. Do Polski został przywieziony z Włoch w pierwszej połowie XVI w. Seler korzeniowy natomiast powstał w wyniku długotrwałej hodowli i do niedawna spełniał u nas wyłącznie rolę warzywa przyprawowego. Obecnie powierzchnia jego uprawy wzrasta, ponieważ jest na niego zapotrzebowanie ze strony przetwórstwa (suszenie, mrożenie). Również właściwości dietetyczne i lecznicze selera (m.in. zapobiega miażdżycy, artretyzmowi) powodują wzrost jego spożycia. Korzenie selera zawierają dużą (dwa razy większą niż korzenie marchwi) ilość soli mineralnych, wśród nich przeważają związki potasu (około 400 mg K na 100 g), magnezu, fosforu, żelaza, manganu i molibdenu. Zawartość witamin jest natomiast niewielka, w 100 g produktu znajduje się np. 6–10 mg witaminy C, 0,02–0,3 mg witamin z grupy B. Seler naciowy ma bogatszy skład chemiczny niż seler korzeniowy i należy do najwartościowszych warzyw. Jest ciągle jeszcze niedoceniany w naszym kraju, ale bardzo popularny w krajach Europy Zachodniej i USA. Długie, mięsiste ogonki liściowe, spożywane na surowo, gotowane lub duszone, odznaczają się dużą wartością odżywczą, smakową, dietetyczną i leczniczą. Zawierają dużo witaminy C (powyżej 20 mg w 100 g) oraz składników mineralnych (zwłaszcza potasu i wapnia). Znajdujące się we wszystkich częściach rośliny olejki eteryczne działają pobudzająco na trawienie i na czynność niektórych organów, np. nerek. Seler, dzięki zawartości 3-butyloftalidu, obniża ciśnienie tętnicze krwi oraz poziom cholesterolu (w tym tak zwanego "złego" cholesterolu — LDL i trójglicerydów), chroni więc przed zawałem i udarem mózgu. Zawiera też psoraleny, związki, które zapobiegają łuszczycy. Ponadto seler naciowy jest przydatnym surowcem dla przemysłu spożywczego i służy do wyrobu np.: zup, koncentratów, gotowych dań, soków wielowarzywnych, mrożonek. Żródło:”Hasło ogrodnicze” Polecam [URL="https://www.cincin.cc/index.php?showtopic=29647"][B]surówkę z kapusty pekińskiej i selera naciowego[/B][/URL] [/QUOTE]
Wprowadź cytat...
Weryfikacja
Odpowiedz
Strona główna
Fora
Przepisy
Kuchenne ABC
Co o gotowaniu i jedzeniu wiedzieć warto
Top
Bottom
