Odpowiedź w wątku

Wiadomość

<blockquote data-quote="seniorka" data-source="post: 974398" data-attributes="member: 10341">Szczypiorek&nbsp; &nbsp; Jego ojczyzną prawdopodobnie są Włochy, ale już w średniowieczu był znany w Azji i Ameryce. Jest trwałą rośliną z rodziny liliowatych, powszechnie znaną i hodowaną. Szczypiorek wchodzi w skład ;podstawowych ziół kuchennych i stanowi przyprawę&nbsp; o niezwykle szerokiej skali zastosowania. Spożywa się go na surowo, drobniutko pokrojony.&nbsp; Pamiętać należy, że tak jak wszystkie zioła zielone, szczypiorek (dokładnie umyty pod bieżącą wodą) kroimy nożem ze stali nierdzewnej, bezpośrednio przed użyciem, na płytce szklanej lub porcelanowej (względnie deseczce zwilżonej wodą), co zapobiega wsiąkaniu cennego soku w drewno. &nbsp; Szczypiorek zawiera, obok soli mineralnych, sporo witamin i pobudzających przemianę materii olejków eterycznych, nie mówiąc już o niewątpliwych właściwościach bakteriobójczych.&nbsp; Tak więc zalety zdrowotne szczypiorku są zbliżone do tych, które posiadają jego znakomici krewniacy z rodziny liliowatych – czosnek i cebula. Szczypiorek pobudza apetyt, dodając potrawom, do których go użyto, przyjemnego pikantnego smaku oraz aromatu znacznie mniej agresywnego od czosnku i cebuli. Właściwości pobudzające apetyt znalazły wyraz w nazwie francuskiej szczypiorku: Civette appétit. &nbsp; A oto &amp;#8222;ramowo&amp;#8221; potraktowane możliwości zastosowania szczypiorku na co dzień: kanapki wszelkiego rodzaju (nawet chleb z masłem), kompozycje z twarożku i sera białego, jajka na miękko , na twardo, jajecznice i omlety, większość zup, większość sałat, sałatek i surówek, ziemniaki (z wody, purée i szczególnie – odsmażane), liczne sosy ze szczypiorkowym i zielonym na czele.&nbsp; Żródło: miesięcznik Ty i Ja</blockquote>

[QUOTE="seniorka, post: 974398, member: 10341"] [B]Szczypiorek[/B] [B] [/B] Jego ojczyzną prawdopodobnie są Włochy, ale już w średniowieczu był znany w Azji i Ameryce. Jest trwałą rośliną z rodziny liliowatych, powszechnie znaną i hodowaną. Szczypiorek wchodzi w skład ;podstawowych ziół kuchennych i stanowi przyprawę o niezwykle szerokiej skali zastosowania. Spożywa się go na surowo, drobniutko pokrojony. Pamiętać należy, że tak jak wszystkie zioła zielone, szczypiorek (dokładnie umyty pod bieżącą wodą) kroimy nożem ze stali nierdzewnej, bezpośrednio przed użyciem, na płytce szklanej lub porcelanowej (względnie deseczce zwilżonej wodą), co zapobiega wsiąkaniu cennego soku w drewno. Szczypiorek zawiera, obok soli mineralnych, sporo witamin i pobudzających przemianę materii olejków eterycznych, nie mówiąc już o niewątpliwych właściwościach bakteriobójczych. Tak więc zalety zdrowotne szczypiorku są zbliżone do tych, które posiadają jego znakomici krewniacy z rodziny liliowatych – czosnek i cebula. Szczypiorek pobudza apetyt, dodając potrawom, do których go użyto, przyjemnego pikantnego smaku oraz aromatu znacznie mniej agresywnego od czosnku i cebuli. Właściwości pobudzające apetyt znalazły wyraz w nazwie francuskiej szczypiorku: Civette appétit. A oto „ramowo” potraktowane możliwości zastosowania szczypiorku na co dzień: kanapki wszelkiego rodzaju (nawet chleb z masłem), kompozycje z twarożku i sera białego, jajka na miękko , na twardo, jajecznice i omlety, większość zup, większość sałat, sałatek i surówek, ziemniaki (z wody, purée i szczególnie – odsmażane), liczne sosy ze szczypiorkowym i zielonym na czele. Żródło: miesięcznik Ty i Ja [/QUOTE]

Weryfikacja