Odpowiedź w wątku

Wiadomość

<blockquote data-quote="Buka" data-source="post: 1675671" data-attributes="member: 67">Wiecie co. lubię pasjonatów, osoby nietuzinkowe, nie całkiem przewidywalne, a nawet&nbsp;&nbsp; lekko nieobliczalne, ciekawe&nbsp; i nie nudne. <img src="https://www.cincin.cc/style_emoticons/cincin/fiesgrins.gif" alt="" class="fr-fic fr-dii fr-draggable " style="" />&nbsp; &nbsp; Zacięcia kulinarne, te mazurkowe choćby, w dużej mierze wynosi się z domu. Joanna, jak wspominała,&nbsp; miała taki dom, mamę kultywującą tradycję obowiązkowego zestawu świątecznych dań, czy ciast. Mój dom nie wyróżniał się pod tym względem, nie wyrosłam w jakiejś określonej tradycji kulinarnej. Jedzenia swiątecznego miało być dużo, ciasta podstawowe, czyli serniki, makowce, strucle, o nowościach słyszało się rzadko, a mazurków nie znało się w ogóle. Pierwszy, jaki został przez moją&nbsp; mamę upieczony, to był Cygan z przepisu bodaj w Przyjaciółce. Bardzo ciemny, suchy i chrupiący, schowany tymczasem&nbsp; w spiżarni, a do usunięcia z niej, jak będzie mniej ciekawych oczu. <img src="https://www.cincin.cc/style_emoticons/cincin/icon_lol.gif" alt="" class="fr-fic fr-dii fr-draggable " style="" /> Nie doczekał sie swojego przeznaczenia schrupany przeze mnie i moją siostrę do ostatniego okruszka. Tyle wyniosłam z domu w kwestii mazurków, czyli praktycznie nic. Tę właśnie tradycję nie zaczynania z mazurami z powodzeniem kultywuję, z bardzo tylko nielicznymi wyjątkami. <img src="https://www.cincin.cc/style_emoticons/cincin/rofl.gif" alt="" class="fr-fic fr-dii fr-draggable " style="" /></blockquote>

[QUOTE="Buka, post: 1675671, member: 67"] Wiecie co. lubię pasjonatów, osoby nietuzinkowe, nie całkiem przewidywalne, a nawet lekko nieobliczalne, ciekawe i nie nudne. [IMG]https://www.cincin.cc/style_emoticons/cincin/fiesgrins.gif[/IMG] Zacięcia kulinarne, te mazurkowe choćby, w dużej mierze wynosi się z domu. Joanna, jak wspominała, miała taki dom, mamę kultywującą tradycję obowiązkowego zestawu świątecznych dań, czy ciast. Mój dom nie wyróżniał się pod tym względem, nie wyrosłam w jakiejś określonej tradycji kulinarnej. Jedzenia swiątecznego miało być dużo, ciasta podstawowe, czyli serniki, makowce, strucle, o nowościach słyszało się rzadko, a mazurków nie znało się w ogóle. Pierwszy, jaki został przez moją mamę upieczony, to był Cygan z przepisu bodaj w Przyjaciółce. Bardzo ciemny, suchy i chrupiący, schowany tymczasem w spiżarni, a do usunięcia z niej, jak będzie mniej ciekawych oczu. [IMG]https://www.cincin.cc/style_emoticons/cincin/icon_lol.gif[/IMG] Nie doczekał sie swojego przeznaczenia schrupany przeze mnie i moją siostrę do ostatniego okruszka. Tyle wyniosłam z domu w kwestii mazurków, czyli praktycznie nic. Tę właśnie tradycję nie zaczynania z mazurami z powodzeniem kultywuję, z bardzo tylko nielicznymi wyjątkami. [IMG]https://www.cincin.cc/style_emoticons/cincin/rofl.gif[/IMG] [/QUOTE]

Weryfikacja