- Cze 24, 2005
- 16,727
- 601
- 113
Przepis mam ze starego kalendarza, lata 80 ubiegłego wieku, tak pewnie 86, może 87 rok.
Mam z tego kalendarza wyrwane kilka kartek z przepisami, te faworki, pączki i napoleon mamy Ireny to przepisy pani Krysi
FAWORKI Z MIGDAŁAMI
Przepis pani Krysi Backiel z Kalendarza babci Aliny
Z 2 szklanek przesianej mąki,
6 żółtek,
2 czubatych łyżek dobrej śmietany,
płaskiej łyżki masła,
łyżeczki cukru pudru,
kieliszka spirytusu (czystej wódki, rumu lub koniaku) oraz
z 1/2 szklanki sparzonych, obranych ze skórki i po wysuszeniu zmielonych migdałów* (drobno posiekanych), wyrabiamy ciasto.
Nie zapominamy o dodaniu do niego szczypty soli i ewentualnie cukru wanilinowego.
Ciasto musimy zagnieść tak, by nie było twarde. Jeśli jest zbyt twarde, trzeba dodać jeszcze trochę śmietany.
Ciasto powinno być takie, jak na pierogi.
Po wyrobieniu ciasto wybijamy wałkiem, aż na powierzchni zaczną się tworzyć pęcherzyki powietrza. Trwa to około 10 minut**.
Gotowe ciasto przykrywamy, aby nie wyschło. Bierzemy po małym kawałku - na jedno smażenie.
Rozgrzewamy 3/4 kg smalcu. Tłuszcz jest wystarczająco gorący wtedy, gdy włożony do niego koniec drewnianej łyżki spowoduje pryśnięcie tłuszczu.
Już można smażyć faworki.
Ciasto wałkujemy cienko, kroimy w paski szerokości 2 cm, długości 10 cm, nacinamy każdy z paseczków w środku wzdłuż. Jeden koniec przewlekamy przez nacięcie.
Faworki wkładamy na rozgrzany tłuszcz i smażymy na słomkowy kolor. Przewracamy, gotowe wyjmujemy łyżką cedzakową albo długim widelcem. Osączone z tłuszczu posypujemy cukrem pudrem z wanilią.
,,Faworki muszą być tak kruche, by trudno było je donieść do ust” tak twierdzi autorka przepisu i ja tak uważam
*ja dałam zmielone fabrycznie z Lidla, pół szklanki
**ja ubijałam dodatkowe 5 minut bo jakoś nie widziałam tych pęcherzy, te na moich palcach chyba się nie liczą
