Kremówka

[Joanna]

No niestety, na gorąco zapach amoniaku jest bardzo specyficzny, ale w gotowym cieście nie czuje się go wcale.
A że zatęskniłam za tym smakiem, to je dziś upiekłam. Właśnie stygnie.
Do kremu wykorzystałam przekrojoną na pół laskę wanilii, którą zagotowałam z mlekiem.
Do ciasta świetnie pasuje mus truskawkowy lub malinowy.

 

[Joanna]

Stygnie, upieczona na życzenie dziecka, któremu zamarzyło się takie ciasto.

EDIT:

 

[Dancing Piglet]

O mniam, ale bym zjadla. Dodaje na liste, bylam dzisiaj w polskim sklepie, gdybym wczesniej tu wlazla, to kupilabym amoniak, a tak przy nastepnej wizycie.

 

[Margot]

ale fajna i jak dużo kremu

 

[Joanna]

Spodobał mi się wizualny efekt ciasta Krysi, przekładanego dżemem z czarnych porzeczek, a że miałam zamówienie na kremówkę, podzieliłam kremówkowe ciasto na cztery części, upiekłam w mniejszych formach (24,5 x 28), przełożyłam parami galaretką z ciemnych winogron i połową porcji kremu. Wyszło smacznie, galaretka dodała wspaniałego aromatu i wyrazistości.

 

[Krystyna9]

wizualnie super wygląda

A, że smakuje bardzo dobrze, to nie mam najmniejszych wątpliwości

 

[Buka]

Powiem szczerze, że moja kremówka mnie nie zachwyciła. Spodziewałam sie ciasta troche delikatniejszego w konsystencji, coś jak maślany biszkopt. Po nocy w lodówce dalej jest lekko twardawe, nie zwilgotniało od kremu. Ten kontrast między ciastem a kremem na granicy zestalenia powoduje, że przy krojeniu krem ma tendencje do wypływania.
Myslę, że całość to brak mojego doświadczenia i wprawy. U Joanny na zdjęciu widać, że krem jest bardziej zwarty niż w moim.
Jeśli będzie kiedyś nastepna, wprowadzę odpowiednie zmiany w wykonaniu.

 

[Joanna]

Buko, daj jej jeszcze szansę. Ciasto z upływem czasu tylko zyskuje na smaku i staje się tak miękkie, że rozpływa się w ustach, choć to półkruche, a nie biszkopt.
Wydaje mi się, że niepotrzebnie wstawiłaś je do lodówki, gdzie mogło stwardnieć, zanim zmiękło od kremu (a tym samym - zanim krem uzyskał większą zwartość). Lepsze będzie jakieś chłodne miejsce poza lodówką, choćby na kilka godzin "dojrzewania smaku".

 

[Buka]

Do pory kawowej znacznie zyskała. Serio.

Ciasto zmiękło i razem z kremem stanowi delikatną całość. Tak więc, Joanno, będzie na pewno następny raz, tylko nie jeden dzień, a dwa upiekę wcześniej, bo nie mam chłodnych miejsc w domu poza lodówką.
Dzięki za zachętę i wsparcie.

 

[Joanna]

Kamień z serca.

Bardzo Ci przy okazji polecam modyfikację z dodatkiem galaretki winogronowej. Jako działkowiczka pewnie masz takową w swojej spiżarni. Rodzina z nabożeństwem delektowała się każdym kęsem i żałowała, że upiekłam tak małą porcję (której większość oczywiście trafiła do torby studenta).

 

[Buka]

Widziałam ulepszenie, już dodałam pomysł do przepisu.

Na pewno taki kontrast ożywia ciasto.

 

[Margot]

uwielbiam to ciasto robić na imprezy bo takie im dłużnej tym lepiej , nawet dziw ,ze nie ma tu mojego zdjęcia ,ani zachwytu
Ja ostatnio to ciasto robiłam z dodatkiem tej kisielowej warstwy wiśniowej Dziuni , poezja

 

[Joanna]

To świetny pomysł, Margot.

Dawałaś ją bezpośrednio pod krem?

 

[Margot]

Joanno , to tak ugotowałam ten kisiel tyle ,ze bez wody bo wiśnie soczyste i wystudziłam , na ciasto wylałam tak z 1/4 kremu , dałam wiśnie i resztę kremu , no trochę te wiśnie się rozgrzały , ale potem wszystko się zestaliło i dało się kroić, tylko troszkę ta masa zabarwiła się od wiśni ,ale tylko ta blisko , no trzeba by jakoś to jeszcze technicznie u sprawić

index.php?act=findpost&pid=1638695Buko, daj jej jeszcze szansę. Ciasto z upływem czasu tylko zyskuje na smaku i staje się tak miękkie, że rozpływa się w ustach, choć to półkruche, a nie biszkopt.

o tak tak , tak samo jak tort Napoleon

 

[Joanna]

Wyciągam, bo będę piec i muszę sprawdzić składniki.