leniwe oszczędne*

[olcieek]

ja bym zmieliła bo nie lubię grudek sera w leniwych, ale niektórzy lubią więc do Ciebie należy decyzja

 

[Aniks]

dzięki

 

[A.S.]

Mam ogromna ochote na te leniwe. Zostaly mi z ziemniaki z obiadu, pozostaje tylko dokupic ser.

 

[kermidt]

Nie dopisalam opinii?
Bo w koncu te robilam i powtarzam.
Dwoch ziemniakow (bo ja Kubie z koziego sera robie to nieduzo go jest) mi sie nie chce przez maszynke, praski nie mam to tluke taka praska do puree.

A po odwiedzinach ciotki, jak mnie nauczyla slaskie to nawet mam odwage kopytka robic. O!

 

[BeataSz]

Oj, no to jak powtarzasz, to znaczy, że odpowiadają?
Ja też nie przepuszczam nigdy przez maszynkę bo mi się nie chce-czasem, jak są świeżo ugotowane ziemniaki wystarczy jak między palcami przepuszczę

, czasem tłuczkiem albo przez praskę.
A do kopytek to masz na razie tylko odwagę, czy już robiłaś?

 

[kermidt]

Jeszcze nie, ale knedle byly.

Najmlodszy nie lubi duzych klusek wiec nie mam na nie strasznego parcia.
Mysle, ze przygoda hm... "przygoda" z moimi pierwszymi kopytkami to najgorsza rzecz jaka mnie w kuchni spotkala

 

[adrijah]

akurat mam 2 ziemniaki z wczorajszego obiadu, opakowanie białego sera, mąka też się znajdzie

coś czuję, że je sobie dzisiaj zrobię

 

[adrijah]

jak mówiłam, tak zrobiłam

miałam 130g ziemniaków (z ciakawości sobie zważyłam) i jak dla mnie samej to to są 3 porcje

do tego jadłam buraczki na ciepło i surówkę - pycha

 

[Siedmiokropka]

A ja zrobiłam na słodko

ale pycha

wzięłam dziś do pracy polane masełkiem z bułką tartą, pyszności

 

[Joanna]

index.php?act=findpost&pid=396120Ja robię z takich proporcji: 1 kg ziemniaków, 50 dag białego sera, jajko, szklanka mąki, szczypta soli.

Zrobiłam dziś z mniej więcej takich proporcji (przy czym ważyłam ziemniaki już ugotowane), tylko dołożyłam jeszcze płaską łyżkę skrobi ziemniaczanej i soli więcej niż szczyptę. Ser miałam fabrycznie zmielony. Wyszły pyszne - delikatne, pulchne i rozpływające się w ustach.

 

[Dorotka.p]

Robiłam już leniwe z różnych przepisów i wciąż nie mogę trafić na takie, których smak pamiętam z dzieciństwa. To były leniwe, na które tata zabierał mnie i brata do baru mlecznego na warszawskiej Pradze, kiedy odbierał nas z przedszkola, bo mama zostawała dłużej w pracy. To były bardzo zwarte leniwe, więc musiały mieć w sobie ziemniaki, polane roztopionym masłem i posypane grubą warstwą cukru. O tamtego czasu upłynęło już kupę czasu, a ja wciąż nie mogę zapomnieć tamtego smaku. Były pyszne. Chętnie wypróbuję Twój przepis Beatko, bo może to jest to?