Ozorki w sosie chrzanowym*

Jak już ktoś tu zajrzał, mimo ostrzeżenia, to może zdecyduje się na spróbowanie tego niezwykle delikatnego mięsa i nie odstraszy go widok ozorków, zanim wylądowały na talerzu...

Ozory wieprzowe (ja zwykle kupuję 3 sztuki-śmiało dla 4 osób powinno wystarczyć)umyć i ugotować do miękkości. Ja zagotowuję, wodę z szumowinami odlewam, zalewam ozorki czystą i tak powtarzam 2 lub 3 razy. Do ostatniej wody dodaję sól albo kostkę bulionową (można dodać do wody jakieś warzywa). Jak mięso jest już wystarczająco miękkie odstawić w wodzie/bulionie, aż przestygnie na tyle aby można było śmiało wziąć ozorek do ręki i się nie poparzyć. Teraz trzeba je obrać ze skóry.
przed obraniem wyglądają tak:



niektóre obierają się bardzo ładnie, skórka sama z nich schodzi:


i potem ozorek jest gładziutki:


a nad niektórymi trzeba się trochę pomęczyć i potem wyglądają nieco "kostrobate" jak to ja mówię:


dobrze jest wyciągać do obierania pojedynczo, aby nie wyschły bez wody czekając na swoją kolej, bo będą się gorzej obierały. Po obraniu wszystkich...

... należy je pokroić w miarę ładne plastry:




Po pokrojeniu wkładam je z powrotem do bulionu, bo tak będzie łatwiej je podgrzać przed podaniem (ale można od razu włożyć do sosu, i potem razem z sosem odgrzać i podawać).


Teraz sos chrzanowy:
rozpuścić w rondelku masło i dokładnie wymieszać z mąką, lekko podsmażając jak do sosu beszamelowego ( proporcje: 1 łyżka masła 1 łyżka mąki);
Rozprowadzić bulionem ( ja używam tego z ozorków), dolewam płyn stopniowo aby uzyskać odpowiadającą mi gęstość, dodaję chrzan ze słoika 2-3 łyżki( lub więcej jak ktoś chce mocny), oraz dobrej śmietany też 1 lub 2 łyżki, całość cały czas mieszam ( używam trzepaczki) aby nie było grudek i całość wyszła aksamitna. (oczywiście do smaku doprawić jak kto chce, ja dodaję tylko trochę soli, czasami nieco cukru).

Przed podaniem ozory dobrze odgrzać w bulionie, podawać polane sosem chrzanowym.
Ja najbardziej lubię z ziemniakami tłuczonymi i delikatną surówką z marchewki z sosem vinaigrette:

Ja na ogół wolę wołowinę od wieprzowiny, ale przyznam, ze ozór wołowy przyrządzam tylko od czasu do czasu, peklowany lub nie, w galarecie-na zimno, na obiad zawsze robię te wieprzowe. A jak Ty Witku robisz ten wołowy, bo domyślam się, że na ciepło jako danie obiadowe? Może się skuszę kiedyś.

Aha, czyli dokładnie tak, jak ja przyrządzam cynaderki, serca albo żołądki i nawet dokładnie tak samo podaję, najczęściej z kaszą i ogórkiem kiszonym a o języku nie pomyślałam nigdy, że też go tak mogę zrobić

Sini, ja nie wiem jak Ci powiedzieć czym się różni w smaku ozór wieprzowy od wołowego, ten wołowy jest na pewno większy, dłużej się gotuje, no a smak? pewnie taki sam mają albo bardzo podobny, no i na pewno zależy od przyrządzenia, bo na pewno mój w sosie chrzanowym, tylko gotowany i nie podsmażany będzie inny nieco niż ten witkowy, który na pewno już wkrótce wypróbuję.
Dużo też daje sam sos, nadaje tego "charakteru", bo np. ja nie zjadłabym ozorka (ani żadnego innego mięsa) w sosie musztardowym, niestety raz miałam okazję tak spróbować i
(nienawidzę musztardy)

No to szkoda, że Ci samo mięso nie smakowało zbytnio Ja chyba ozorków cielęcych nigdy nie robiłam ( wieprzowe zawsze lub rzadziej wołowy) ale nie sądzę, żeby aż tak zapach odbiegał od tych wieprzowych. Poza tym dupy koziej też nigdy nie wąchałam więc nie potrafię się ustosunkować Ale może po prostu rzeczywiście jesteś jakoś szczególnie wrażliwy za zapachy ( ja z tych, którym ryba nie śmierdzi).

może i źle widziane, ale móżdżki które były kiedyś w sprzedaży były świńskie a nie bydlęce.
A ja i tak nie będę ustawać w poszukiwaniach, może kiedyś, gdzieś uda mi się upolować, a tymczasem zadowolę się odkrytym właśnie substytutem

cała przyjemność po mojej stronie
P.S. Założę się, że większość osób nie będzie wiedziała o co chodzi

No ale czas wrócić do ozorków, może bym tak zrobiła na Wielkanoc w galarecie