PIERNIKI

[Joanna]

Nocą lukruje się najlepiej.

 

[Buka]

Świetny pomysł, piernik w kształcie tarczy szkolnej. Podziwiam też wykonanie. Dobra jesteś, Joanno.

 

[gracha]

Ja też podziwiam, pomysł i wykonanie.

 

[Joanna]

Tarcza w mojej szkole była bardzo ważna - dyrektor często osobiście sprawdzał nie tylko czy jest, bo to nie ulegało wątpliwości, ale czy jest solidnie przyszyta, czy tylko niedajbuk przypięta agrafką.

 

[gracha]

U mnie w liceum też były takie akcje, sprawdzanie czy tarcza przyszyta. Nie do ubrania wierzchniego nawet tylko do bluzki. Na szczęście takie akcje nie trwały zwykle długo . Nie mam nic do tarcz, tylko do tego przyszywania.

 

[AnkaP]

W tamtych czasach to chyba we wszystkich szkołach tak było, bo też to pamiętam.

 

[qd]

Joanno, jesteś nie do pobicia!!!! Pomysł, wykonanie - rewelacja!.

 

[hazo]

Ja też pamiętam. U mnie nie agrafkami tylko przypinało szpilkami. Liceum kończyłam w 1964 roku.

 

[Joanna]

Joanno, jesteś nie do pobicia!!!! Pomysł, wykonanie - rewelacja!.

Miło mi, że się podoba, ale nie przesadzajmy z tą kreatywnością, skojarzenie tarczy ze szkołą z naszych czasów było dość oczywiste.
Cieszę się, że Wam przypadły do gustu, to może się też spodobają moim szkolnym kolegom i koleżankom.

 

[Maria z Łeby]

Pomysł i wykonanie - dla mnie bomba! W moim ogólniaku też co jakiś czas była akcja sprawdzania tarcz, musiały być przyszyte do szkolnego fartucha.

 

[Buka]

Miło mi, że się podoba, ale nie przesadzajmy z tą kreatywnością, skojarzenie tarczy ze szkołą z naszych czasów było dość oczywiste.
Cieszę się, że Wam przypadły do gustu, to może się też spodobają moim szkolnym kolegom i koleżankom.

Tylko nam szczerze opowiedz, jak zostały te pierniczki przyjęte. OK?
Miłych spotkań, Joanno!

 

[Margot]

Joaano, jak zwykle pomysłowo i z klasą

 

[Joanna]

Tylko nam szczerze opowiedz, jak zostały te pierniczki przyjęte. OK?

Ok!

 

[Maria z Łeby]

Joanno, udanego spotkania klasowego, co do pierniczków jestem PEWNA, że wszystkich zaskoczysz swoja kreatywnością, o smaku nie wspomnę, będą same ochy i achy.

 

[Joanna]

Spodobały się, na razie wizualnie, bo każdy oglądał, pochwalił, ale nikt nie jadł. Może jutro odważą się rozpakować.
Za to prawdziwy zachwyt wzbudził mój eksperyment, coś w rodzaju quiche w cieście filo. Bardzo wszystkim smakował, dostałam dużo komplementów.
Spotkanie było bardzo udane. Już wstępnie zaklepaliśmy termin na następne.

 

[Buka]

Może nawet następnego dnia nie rozpakują? Zawiozą do domu i pochwalą się.
A z udanymi spotkaniami zawsze tak jest, że nabiera się ochoty na następne. Trzeba się spotykać, dopóki wspomnienia w nas trwają.
Joanno, a co to za eksperyment? Podzielisz się?

 

[Joanna]

Buko, tak zwane czyszczenie lodówki przed wyjazdem . Na dno i na górę poszło ciasto filo, a w środek mieszanka kilku rodzajów serów pleśniowych, kilku żółtych dojrzewających, mascarpone, serka śmietankowego, śmietany, jajek, kilku plastrów szynki dojrzewającej i zblanszowanych liści boćwiny. Fajne to było i na ciepło i na zimno, zjedliśmy całą dużą blachę.
Z piernikami trafiłaś idealnie - ponieważ zrobiłam sporą nadwyżkę, zostały zabrane dla współmałżonków, dzieci i wnuków.

 

[Buka]

Że też u mnie z czyszczenia lodówki nic ekscytująco smacznego nie wychodzi, to aż dziwne. A serio, to zazdroszczę pomysłów i chęci, zagospodarowuję najprostszym sposobem.

 

[Joanna]

Zrobiłam tym razem tylko 1/3 porcji ciasta, ale i tak miałam co lukrować. Niewiele jednak brakowało, żeby poszło na kompost, a to dlatego, że pomyliłam pudełka z ciastami i wzięłam Jankowe zamiast fefernuskowego. Pracowicie uturlałam wałeczki, pokroiłam je, zapakowałam na blachy, wstawiłam do piekarnika i dopiero wtedy nabrałam podejrzeń, że to nie to ciasto. Wyciągnęłam je z piekarnika z powrotem na blat, ponownie zagniotłam i zaniosłam do spiżarni. Dziś bałam się, że ciężko je będzie rozwałkować, ale okazało się jak zwykle niezawodne.

 

[Buka]

Konsekwencja godna podziwu, ale to oczywiste, jeśli myślałaś o takim efekcie końcowym. Ciekawe foremki, a zdobienia prześliczne.